Ben Ruhi Bey Nasılım
"Gördün mü hiç suyun yanmasını tuzda
Gördüm ben bu yaşam boyu iniltiyi
Büyük bahçelerin küçük içinde
Ben Kimim?
Basit bir soru aslında uzaktan bakınca hep öyle de olurdu. Her yaşıma girdiğimde bunu sorarım bazen kırgınlıklarla bazen mutluluklarla cevap veriyorum. Aslında hüsranla bir yeni benliğimi çizerdim. Ta ki bana bir çubuk uzatan biri olana kadar herkes beyaz atlı prens bekler ben ise eşsiz bir kral dost olacak biri işte beni sevmese de sevmediğini defalarca kez dile getirse de beni düşünen biri. Ve oldu bir kralım o günden sonra kendine ait bir bakış açısı, yaşantısı, sorgulaması ve ne kadar yüzeysel kaldığımı eline aldığı ayna ile beni yansıtması....
Bir teşekkürü borç bilirim iyi ki vardın diyorum...
Böyle durumlarda karşılaştığım zaman danışanlarıma sorarım. Şu elimdeki kahve bardağı (genelde elimde hep bir kahve bardağı olur seanslarda) sihirli olsaydı ve içindeki kahveye baktığımda senin geleceğini görüyor olsaydım ve gelecekte istediğin şeyin hiçbir zaman olmayacağını gördüğümü söyleseydim ne yapardın ? İlk başta birçok kişi sorunun ümitsiz yanından dolayı kötü hisseder ve mahvolurdum, hiç mutlu olamazdım gibi cevaplar verir. Ben de bardakta sadece istediğin o ana şeyin olmadığını görüyorum, diğer her şey yolunda görünüyor dediğim zaman cevaplar, bir süre sonra kabullenirim ve hayatın diğer keyif verici alanlarına odaklanırım şekline dönüşür genellikle. Peki şu an seni bunu yapmaktan alıkoyan şey nedir diye sorduğumda derin bir sessizlikle karşılaşırım. Eğer ki beklediğin şey konusunda şu an aktif olarak yapacak bir şeyin yoksa, kapının önünde bekleyerek hayatını heba etmenin de bir anlamı yok.
Bir Şair Bir Kitap
Büyük istasyonlardaki büyük vedalar için
Trenler uzun bekler güzel bir gelenektir
Büyük istasyona benziyor artık bu ev
