Hepimiz böyleyiz işte.
Bir insanı yaşamının sonunda, ölüm döşeğinde ya da ölünce anımsarız..
Hepimiz böyleyiz işte.
Bir insanı yaşamının sonunda, ölüm döşeğinde ya da ölünce anımsarız.
Hepimiz böyleyiz işte,diye düşünüyordu,birbirimizden pek farkımız yok.Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi.O yitirdiğimizin ne iyi ne eşsiz bir insan olduğunu,ne büyük iyilikler yaptığını,ancak o son demde hatırlıyoruz.
"Hepimiz böyleyiz işte." diye düşünüyordu, "Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız zaman ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını ancak o son demde anlıyoruz."
Sayfa 38Kitabı okudu
"Hepimiz böyleyiz işte. Birbirimizi ancak
hayatın sonunda, birisi ağır şekilde
hastalanır ya da ölürse, o zaman hatırlarız.
Neyi yitirmiş olduğumuz, nasıl olduğu,
niteliklerinin neler olduğu, neler yapmış
olduğu, ancak o zaman bizlere ansızın
malûm oluverir."
Sayfa 41 - Elips Kitap, 2009Kitabı okudu
“Hepimiz böyleyiz işte.” diye düşünüyordu, “Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını, ancak o son demde anlıyoruz
Sayfa 38Kitabı okuyor
'Hepimiz böyleyiz işte .Bir insanı yaşamının sonun da , ölüm döşeğinde ya da ölünce anımsarız .'
Sayfa 40Kitabı okudu
"Hepimiz böyleyiz işte." diye düşünüyordu. Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını, ancak o son demde anlıyoruz"
Hepimiz böyleyiz işte, diye düşünüyordu, birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi.
Sayfa 37
Hepimiz böyleyiz işte, diye düşünüyordu, birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını, ancak o son demde anlıyoruz.