Kitap 1940’lı yıllarda yazıldığı için dönemin diktatör yönetimleri, Almanya’sı İtalya’sı Sovyet’i’ne karşı insanlığa insanca bir sesleniş yapmış yazar. Ama bu adamın sosyalistlerle koministlerle ne derdi var anlamış değilim, hayvan çiftliğinde de Sovyeti komünizmi işlemiş gibiydi. Baskıcı bir hükümet insanların düşüncelerini kontrol edip herkesin aynı düşünmesini istiyor, insanların evlerine görüntü ve ses alan cihazlar yerleştirmiş, muhalefet edenler tutuklanıp işkence görüyor. Bilim kurgu olarak teknoloji ve robotlaşmış devlet yönetimi var, ve yeni icat edilen bir dil. İnsanların hafızaları düzenli olarak silinip düzenleniyor vs. Kitapta bir aşk var ama sevişmekten ibaret, sonu saçma bitiyor sadece çamaşır asan kadını anlatan satırlar bana edebice geldi ve kiraladığı odanın tasviri. Beklentilerim yüksek olduğu için ister istemez eleştiresim tuttu, ben halkın ayaklanıp bir devrim yapacağını filan sanmıştım ama kitap yeni icat edilen dile sisteme saplanıp kalmıştı, tamam anladık baskıcı bir hükümet insanların iradesi yok hepsi teslim olmuş ve hiçbir şey yapamıyorlar ama keşke bir şeyler yapsalarmış.
Mahatma Gandhi ‘nin 1930'da tuz
