Evvela bu kitaba başlamadan önce şöyle bir yazı okumuştum;
Türkan Şoray'ın İlk kez okuyup yorumladığı roman...
"Bir kadının her şartta yaşama tutunma çabası, iç dünyasındaki çalkantılar beni çok etkiledi. Bir süre etkisinden kurtulamadım. Derinliği olan bir kitap , kutlarım. Türkan ŞORAY"
Hakkında duyduklarım, okuduklarım, Merakımı
Olay Nemeçek'in bilyelerini Paster Kardeşler'in el koydum yapmasıyla başlar. Sonra kırmızı gömleklilerin Pal Sokağı çocuklarının bayrağını çalmasıyla alevlenir ve çatışmaya dönüşür. Nemeçek ve birkaç arkadaşı kırmızı gömleklilerin sığınağına gider ve ordan bayraklarını alırlar. Sonra Nemeçek hastalanır ve bu arada Gereb kırmızı gömleklilere katılır. Nemeçek hasta haliyle yine kırmızı gömleklilerin sığınağına gider ve orda yakalanır ve Gereb'i suç üstü yapmaktan beter eder bu arada da sığınağa girdiği için kırmızı gömlekliler onu suda iyice ıslatırlar. Sonra savaş gününden önce son bir hazırlık yaparlar ve savaş günü geldiğinde Nemeçek'siz savaşı kazanırlar. Gereb hepsinden özür dileyip Pal Sokağı çocukları'na tekrar katılır. Ertesi gün Nemeçek'i ziyaret ederler ve ölüm döşeğinde olduğunu öğrenirler ve onlar gittikten sonrada Nemeçek ölür. Sonra ki gün Boka arsayı gezdiğinde oraya binanın yapılacağını öğrenir ve arkadaşlarına söyler . Derste herkes aynı şeyi düşünüyordu kimi zaman keder kimi zaman mutluluk veren yaşam neydi ?
Yine güzel bir Aytmatov kitabiydi, yine iyi ki alıp da okumadiklarima şans tanımış dediğim bir kitapti. Herşeyden önce mükemmel bir doğa tasviri sizi oturduğunuz koltuktan alıp Kırgızistan bozkirlarina götürüyor. Bozkirdaki hayvanlarin amansiz mucadelesinde hangi taraf icin uzuleceginizi sasiriyorsunuz. Taki bozkirlara insan merhametsizligi sizana kadar. Bu hepsinden daha beter. Ve bir kere daha anliyorsunuz ki hayatta en asagilik varlik insanoglu. Disi kurfun feryatlarini acisini isyanini ta damarlarinizda hissedeceksiniz. Aytmatov butun bunlari size hissettirirken diger kitaplarına nazaran daha akıcı daha yalın bir anlatım tercih etmiş. Iyi ki bekleyenlere zaman ayirmisim.
Pal sokağı çocuklari bitti... 31.01.2016
Olay Nemeçek'in bilyelerini Paster Kardeşler'in el koydum yapmasıyla başlar. Sonra kırmızı gömleklilerin Pal Sokağı çocuklarının bayrağını çalmasıyla alevlenir ve çatışmaya dönüşür. Nemeçek ve birkaç arkadaşı kırmızı gömleklilerin sığınağına gider ve ordan bayraklarını alırlar. Sonra Nemeçek hastalanır ve bu arada Gereb kırmızı gömleklilere katılır. Nemeçek hasta haliyle yine kırmızı gömleklilerin sığınağına gider ve orda yakalanır ve Gereb'i suç üstü yapmaktan beter eder bu arada da sığınağa girdiği için kırmızı gömlekliler onu suda iyice ıslatırlar. Sonra savaş gününden önce son bir hazırlık yaparlar ve savaş günü geldiğinde Nemeçek'siz savaşı kazanırlar. Gereb hepsinden özür dileyip Pal Sokağı çocukları'na tekrar katılır. Ertesi gün Nemeçek'i ziyaret ederler ve ölüm döşeğinde olduğunu öğrenirler ve onlar gittikten sonrada Nemeçek ölür. Sonra ki gün Boka arsayı gezdiğinde oraya binanın yapılacağını öğrenir ve arkadaşlarına söyler . Derste herkes aynı şeyi düşünüyordu kimi zaman keder kimi zaman mutluluk veren yaşam neydi ?
#palsokağıçocukları #ferencmolnar #ykyyayınları #kitapagaci #kitapagacinigde #kisokumasenligi
Gözlerini Haramdan Sakın'dan sonra güzel bir beklentiyle aldım ama maalesef aradığımı bulamadım. Yine sürükleyici bir anlatımı var ama kitap savaş temalı deseniz savaş değil, aşk deseniz değil, dini anlamda sizi güzel yerlere götürüyor deseniz tam olarak o da değil. Evet hepsinden biraz biraz var ama hiçbiri yeterli düzeyde değil. Bu da insanı 'Ben tam olarak ne okuyorum?' karmaşasına görüyor.
Okunmayacak bir kitap değil ama dört yüz elli sayfalık kitabın sonunda sadece bir sır çözülüyor, her şey daha beter karışıyor ve bence bu çok can sıkıcı. Evet bu bir seri ama koca kitabı bunun için okuyunca biraz pişmanlık duydum açıkçası.
Ayrıca yazarın Haramdan Sakın serisini okuduktan sonra bunu okurken neden yazarın erkeği hep mükemmel gösterdiğini kadının erkeğe karşı kendini eksik hissettiğini de merak ediyorum..
Éomer'den Dostoyevski'ye...
——————————————————
ELEKTRONİK KİTAP DİZİSİ - 7
——————————————————
"Bu herifçioğlunu ilk defa okuyorum.. Ne yazık!.. Üstelik bana bu denli benzeyen bu hıyarı niye hiç okumadım ki!.."
Dostoyevski'ye ait/dair ilk defa bir kitabı okuyorum ve ilk tepkim de bu sözler olmuştu işte..
Birçok arkadaşımın beni haşladığı bir konudur bu: Nasıl
