Dante, Zambaklar
_Ölmedim ama diri de değilim.
_Bu rezil durumdakiler yani Araf'ta bulunanlar. Yaşarken kötülük yapmadıkları için Cehennem’e atılmazlar ama iyilik de yapmadıkları için Cennet'e de alınmazlar.
_Cehennem ümidin olmadığı yerdir. Hiçbir ümidin kalmaması, hayatta cehennemi yaşamaya denktir. Cehennemde belki acı çekilir ama ölünmez.
_Tanrıyı
Bütün enerjin kendinde odaklanmalı. Belki de sadece, kendini kınamak istemediğin için, diğerlerini numaradan kınıyorsun.
Bu her zaman olur, psikolojik bir hiledir: Başkalarına yansıtırız.
Bir hırsız herkesin hırsız olduğunu düşünür, bu onun için çok doğaldır, bu onun egosunu korumasının bir yoludur.
Bütün dünyanın kötü olduğunu düşünürse, kendini nispeten iyi hisseder.
Bir katil bütün dünyanın ölüm saçtığını düşünür, bu ona kendini iyi hissettirir ve hafifletir.
Bütün dünyanın ölüm saçtığını düşünmek rahatlatıcıdır; o zaman öldürebilir, suçluluk duygusuna gerek yoktur, vicdan azabına gerek yoktur.
Yani, kendimizde görmek istemediğimiz her neyse onu başkalarına yansıtırız.
Sayfa 42 - Ganj YayıneviKitabı okudu
‘’ROBOCOPS’’ AMANSIZ DİRENİŞİ
Orantılı Çelik Kuvvet Polislerinin gençlere olan müdahale şekli de değişmişti. Polisler, park ve meydanlarda artık insanları değil, kitapları kovalıyordu. İçlerinden çok az polis onurlu bir şekilde mesleğini bırakmıştı. Park ve meydanlarda polislere kitaplarla yakalanan gençler apar topar gözaltına alınmaya başlanması çok uzun sürmemişti. Okul
Sayfa 165 - Beşinci bölüm
Annemin sessiz geceleri için!
Kaşan şehrindenim
Fena sayılmaz halim,
Bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
İğne ucu kadar da zevkim.
Annem var, ağaç yaprağından daha güzel,
Dostlar, akan sudan daha iyi
Müstesna âşık Fuzûlî'nin, eski şairlerin göklere bakışlarını ne kadar sıklıkla çevirdiklerini ve oradan hayaller devşirdikleri-ni ispata kâfi gelecek şöyle bir beyti vardır: Tut gözün ey dûd-ı dil çerhun ki devrin terk edip Kalmasın hayrette çeşm-i gevher-efşânım görüp
Ey aşk ateşiyle yanan gönlümün dumanı; var git, feleğin gözünü kapa. Ta ki inciler gibi gözyaşları döken gözümü görünce, hayrete düşüp de dönmesini terk edivermesin!"»
Şimdi ceste ceste şiirin derinliklerine ilerleyelim. İlişik, kalbinde ateş yanarken gözünden bu ateşi söndürmeye yaşlar döken adamdır. Ne var ki bu gözyaşları o ateşin alevini artırır ve dumanını çoğaltır. Âşık her âh edişte, kalbindeki ateşin dumanını dışarı verir ve bu duman gökyüzüne doğru ağıp gider. Şair kendi aşk ateşinin dumanına seslenerek "Ey gönlümün dumanı, var git, feleğin gözünü tut, feleğin gözünü kapat, önünü kapla, ta ki benim gözyaşlarımın çokluğunu görüp de hayrete düşerek dönmeyi unutmasın," diyor.
Şu zavallı insanların yataklarında rahat rahat uyumaları amma da tuhaf şey, dedi. Göreceksin bak, yeni bir 89 devrimi hazırlanıyor! Anayasalardan, fermanlardan, kumazlıklardan, yalanlardan bıkıldı amk! Ah! Bir gazelem ya da bir kürsüm olsa, bunu anlatmak için nasıl silkelerdim sizi! Ne yaparsın ki her iş parayla dönüyor! Berbat şey bir meyhanecinin oglu olmak, gençligini ekmek parası peşinde koşarak harcamak!
