Kitabı okurken Atay'ın anlattığı dönem bir yana asıl etkilendiğim şey; günümüzde hala aynı sorunlarla aynı düşmanlarla, benzer zihniyetler uğraşıyor olmayı fark etmem oldu. Garip Anadolu'da o günden bu yana değişen tek şey takvim yaprakları ve kişilerin isimleri olmuş. Kendi çıkarlarını gözetenler, esas vatan toprağını unutup kilometrelerce ötesi için Türk'ün ümüğüne çökmüş olanlar, her şeyini feda edenler, gerçekten vatan için tasalanıp mücadele etmeye çalışan ama elinden bir şey gelmeyenler... Hepsi ve her şey aynı. Zeytindağı'nın gerçeğinden ziyade bugünün gerçeği yüzüme çarptığı için daha çok etkilendim ve bu ülke için üzüldüm. Zira Falih Rıfkı Atay'ın da dediği gibi günümüzde de hala hem gerçek hem de mecazen: Üzümü Arap gündelikçi sıkar, şarabı semiz Yahudi içer.