Bir Hikayenin Sonu
Hikâye tamamlama etkinliğinde, farklı arkadaşlarımızın oluşturduğu eserin final sahnesini yazmak bana nasip oldu.
#25030370
Bağımsız bir hikâye gibi de okuyabilirsiniz.
Bu arada, burada yazanların gerçek kişi ve olaylarla hiç bir ilgisi yoktur; tamamen hayal ürünüdür.
********
Evden çıkmadan önce
13.HİKAYE TAMAMLAMA ETKİNLİĞİ - HİKAYEMİZİN TAMAMI part-2
Seni görevden alıyorum. Bundan sonra operasyonu ben yöneteceğim. Çık, defol buradan.”
İnanmaz gözlerle bakan Mustafa Bey hiçbir şey demeden, diyemeden odayı terk etti. Ayaktaki adama bakar bakmaz onun kim olduğunu anlamıştım. Sizler de anlamışsınızdır. Demek bu yüzdendi. Kariyerinde çok hızlı ilerlediği, genç yaşında çok iyi yerlere geldiği için
Mini Hatıram.Neden mi Okul Öncesi Öğretmenliği?
Bir gün anasınıfındayız yine,o zamanları hiç unutamam,öğrenciyiz daha,staj günümüz.Bizde o zamanlarda da serbest oluyor sakal bıyık sivil kıyafet,neyse sadece bıyık bıraktım gidiyorum okula.4-5 yaş grubuna gidiyoruz,girdik sınıfa,çocuklarla tanışıyoruz.12 civarı öğrencimiz vardı sınıfta.Neyse tanıştık,öğretmenim öğretmenim diyerek bacaklarımıza yapışıyor çocuklar.Kağıt kesiyoruz,müzik açıyoruz,top atıp top tutuyoruz derken,sarışın mı sarışın tam Tweety'ye benzeyen bir öğrencim yanıma geldi,öğretmeeeeniiim diye seslendi,elimde oyun hamuru çöktüm dizlerimin üzerine aynı boya geldik,buyur bakalım C... diye gülümsedim.Aynen şu soruyu sordu bana bıyıklarıma dokunarak.Hala aklıma geldikçe gülümserim:
"Öğretmenim senin buranda sakal çıkmış,başka kimsede çıkmamış nedeennn?" dedi.
Allaaaahhh dedim,hadi bakalım açıkla.Yarım saat sürdü sanırım çocuk düzeyinde cevap vermem ve bilgilendirmem.Tabi sonrasında bıyıklarımı hiç kesmedim,çocuklarım 'Aaaaa öğretmenim bıyıkların içine kaçmış' demesinler diye.Yıl sonuna kadar bıyık/sakal ve birsürü gülümseme dolu şey öğrettik ama,çok güzel günlerdi,çok şükürlü zamanlardı.Daha nice hatıralar.
Çocuklar çok güzel varlıklar.Öyle ki,ömrü uzatırlar.Hele bir de size sarılıp,sabah bir tane çiçek getirmişlerse;işte o zaman dünyalar sizin olur.Beraber kahvaltı yaparken,bir zeytin sana bir zeytin bana yaptığımız ve kahvaltıyı sevdirdiğimiz her güne çok şükür olsun.Yeryüzünün saklı cennetidir anasınıfları,her zaman derim.
Beton Yürekli / Anlatı / 18. Ocak Ayı Etkinliği
Bazen; bu alana hiç çıkma taraftarı değilim, öyle ki: başka yüksek bir alana çıksamda, aynı hüsranla karşılaşan -güzelliği incitemeyen gözlerim- eksik bir şehir görmekten nefret ediyorum desem: belki de, az bile kalan-bilen
-kendinden emin tavır sergiler gibi- sözcüklerimin de, yetersiz kaldığına şahit olurum.
Betonlaşmış yüreklerin, bir