Neşeyi bilgelikle desteklemek
Seneca’yq göre stoacıların peşinde olduğu şeyin, “aklın her zaman şaşmadan ve olumlu yönde çalışmak istemesini, kendine karşı iyi niyetli olmasını ve içinde bulunduğu şartları neşe perspektifinden değerlendirmesini sağlamanın yolunu” bulmak olduğunu öğrendim. Ona göre stoacılık ilkelerine göre yaşayan biri, “mutlaka, istese de istemese de daima güler yüzlü ve neşeli olacaktır. Bu neşenin sığ olmaması ve insanın ta içinden gelmesi şarttır çünkü stoacı, zevki sahip olduklarında bulur ve kendi içinde yaşadığı neşeden fazlasını arzu etmez.”
Sayfa 7 - Giriş: Yaşama planı
İnsan ekolojik olarak hayvanların ortasında yer alan, teolojik olarak ise çalıştığı vakitte bütün varlıkların üstünde yer alabilecek bir canlıdır. Fakat bunun farkında olan ve kendisini ruhi anlamda yüceltmeye çalışan pek azdır. Elbette ki bu Tanrı inancıyla bağdaştırılacak bir durumdur. İnsanın zihinsel ve psişik anlamda kendisini bir otoriteye teslim edememesi, eksiklerini göstermediği gibi bir de üstüne kendisini meta haline getirmesine sebep olur. Bütün anlamlarda okumamış bir insan bununla boğuştuğunun farkına varmayabilir. Fakat okuyan veya okumayan insanın da bunun farkına varamaması içler acısıdır. Kapitalin ve modern çağın insanı şizofreniye sürüklemesi, a’dan z’ye her alanda kendini açığa çıkartabilir. İnsan ilgiye, bildirime, sosyal ilişkilere muhtaç olmadığını iddia etse bile uyuşturucu bağımlısı gibi bunların yarattığı endorfinin kölesi haline gelebilir. Dünya dönmeye başladığından beri insanlık kendisini tatmin edecek araçları aramıştır; bu devirde ise en çok tapılanı “ego” “nefsaniyet” “benlik” ve “birey” dediklerimizdir.
Hz.Asiye Annemize Hayranım.
💐 Nil’in Melike’si olarak tanınırken nefsine bu kadar hakim olmasını sağlayan iradesi ve sadece kadınlara değil tüm insanlığa örnek olan duruşuyla; Hz.Asiye'ye Hayranım
💐 Eşinin dünyaya olan düşkünlüğü ve azgınlığı olmasına rağmen sadakat ve iffet timsali olmasını sağlayan güzel hal ve hareketleriyle Hz.Asiye'ye Hayranım.
💐 Ona tam
Belli bir yaştan sonra ölümden dönmüş gibi başını dik tutmaya utanıyor insan, ya da bıkıyor, daha da kötüsü en pespaye haliyle görünmek istiyor, başını en pespaye haliyle dik tutmak da olacak şey değil. İnanmıyorlar. Ben inanıyor muyum sanki? Yitirdiklerim, sevdiklerim, her şeyin etraflarında dönmesinden hoşlanan insanlar; işleri gizli, kaşları çoğu zaman çatık, tedirgin, korkak, patavatsız, neredeyse merhametsiz, kupkuru, aslında öykünmeden ibaret sözde kalan dürüstlükleriyle, işlerine gelmeyen ve fazla zahmet gerektiren azimkâr bir gerçeği, boğucu yaz günlerinin sivrisineklerini kovalar gibi sürekli kışkışlayarak yaşayan insanlar... Ne garip, insanın, tıpkı eşyalar gibi, kimseye ait olmadığı, sanki kendine inat özgürleştiği bir an var, ama yaşanmayan, sadece adsız birilerinin çok uzaklardan düşünü gördükleri bir an; gücünün çevresindeki gerilimin ansızın dağıldığı, bütün denetimlerden, bütün göz hapislerinden kurtulduğu, el değiştirmesinin artık mümkün olmadığı, unutulduğu, yitirildiği belki de ümitsizliğin boşluğunda sürüklenip başkalarıyla kaynaştığı, başkalarına evlerindeki bir bitki, yanlarındaki bir hayvan gibi muhtaç olduğunu duyduğu zaman. Fakat gerçekte öyle bir an geliyor ki, sanki her insan, birazdan yemeğe oturulacağını söylercesine öleceğini söylüyor, ama kimse ölmüyor; zaman, bunu söylememiş, kendi dahil kimseye itiraf etmemiş olmanın verdiği sanki paylaşılan gizli bir korunma güdüsünün abartılan ya da küçümsenen önemliliğinde, her şeye rağmen bütün durağanlığıyla akıp gidiyor.
Sayfa 105 - Metis Yay.Kitabı okuyor
Biliyor musun, dünyanın her yanında çoğu insan evrende büyük bir çatışmanın, iyi ve kötü arasında bir çatışmanın bulunduğuna inanır. Bu doğru değildir. Bir çatışma olduğu doğrudur, ama çatışma evrende değil, sadece insanın zihninde vardır.
her insanın birilerini, bir şeyleri sevmeye ihtiyacı vardır.
Bana göre dünyada güzel olan her şey daha insana ulaşamadan insanın kendi ördüğü ağlara takılıp kalıyor..
Her insanın imtihanı bambaşkadır temalı...
Ailemin ne yaparsam yapayım yanımda oluşuna binlerce kez hamdolsun.Bazen küsüyoruz,bazen kötü durumlara düşüyoruz,bu hayatın bir parçası ama yine de totale baktığımda dünya standartlarına göre çok şanslıyım.Rabbim tüm yuva kurmak isteyenlere mutlu,hayırlı bir yuva nasip etsin.İyi bir yuva çoğu şeyden daha güzeldir.
Acısını parçalara bölmeye başlayınca gitgide sakinleşti. Ancak yine de en derin ıstırabın verebileceği feci bir soğukkanlılıkla parçaladı acısını. Yazgısıyla böylesine yapayalnız mıydı? Binlerce insanın aynı yazgıyı paylaştığını, yaşamında meydana gelen şeylerin her gün yaşanan bir trajedi olduğunu biliyordu, ama yine de daha önce kimsenin bu acıyı böylesine keskin hissetmediği duygusuna kapılıyordu. Şu dünyada ne çok avare vardı!
Sayfa 70 - Kitabın "Avare" öyküsündenKitabı okudu
"Bir canavar."
Alisa az kalsın düşecekti. Elleriyle kirişleri son anda yakaladı, rahatlayarak tuttuğu nefesini bıraktı.
"Anlayamadım?"
"Bu deliliğin kaynağını bir istisna dışında kanıtlayamıyoruz," dedi üçüncü adam. "Her şey bir canavarın görülmesine bağlanıyor. Kendi gözlerimle gördüm. Huangpu Nehri'nde gümüş renkli gözler gördüm. Hiçbir insanın yapamayacağı bir şekilde göz kırpıyordu..."
Martı Yayınları
Yükseleceğim bir makam mı var
Ya da azametinden sakınacağım biri
Allah'ın yarattığı her şey
Ve henüz yaratmadığı
Değersizdir nazarımda
Kafamdaki saç teli gibi
Sayfa 67Kitabı okuyor
Maaş aldığı için öğreten öğretmen yerine, öğrettiği için maaş alan öğretmen üstün tutulur. Ne var ki gerçekte bu iki insanın davranışları arasında bir fark yoktur; sadece biz davranışları farklı sıra içinde gördüğümüzden, farklı anlamlar veririz.
.
Kadın durumu farklı algılamakta, "Benim ısrarı la göznülsüz olarak mutfağa girdiği için her şeyi baştan savma yapıyor, ondan dolayı söyleniyorum." demekte ; kocası ise, " Ben isteyerek yardım ediyorum ama dırdırını duymamak içinşimdi mutfağa girmiyorum." demektedir.... davranışlarını reddetmiyorlar; bu davranışlar dizisini öğretmen maaş örneğinde olduğu gibi farklı biçimde yapılandırıyorlar. Karı koca yapılandırma konusunda, bu algılama farkını gideremediği sürece aralarında bir uzlaşmaya varamazlar.
“Dünyaya her zaman, sevilen değil de seven bir insanın gözüyle bakarız!..”
İnsan ve Ahlak | İFA 2
Hayatları boyunca hiç gerçek doğal ortamında bir maymun görmemiş, şehir ve çiftlik hayvanları dışında hayvan tanımayan, ıslah edilmiş bitkiler dışındaki bitki yaşamından bihaber, canlılığın devasa ve mikroskobik boyutlarıyla ilgili tamamen bilgisiz, kitaplardan haberdar oldukları dışında yaşamın zenginliğini deneyimleme şansı bulamamış insanların; "İnsan" ve "Ahlak" hakkında konuşacağı her şey, ortaya atacağı her fikir, eksik ve kusurlu olmaya mahkumdur.
Velev ki bu bilgiler köken itibariyle ilahi bir kaynaktan geliyor olsun; bu dünyayı hakkıyla ve zamanının bilgisiyle öğrenmekten uzak duran insanların bu mesajları anlaması muhaldir.
Sayfa 33Kitabı okuyacak
