Sevmenin dünyayı sevmek olduğunu senden öğrendim” diyor şair, zaten değil midir ki her aşk dünya nüfusunu ikiye düşüren. “Biz” den ibaret kılan. Ölüm ve hasret iliklerine kadar işliyor kitapta. Ama boğmuyor. Kitap gerçekten bir ağıt gibi… Hafif, hüzünlü ve ölenin ardından gözyaşı döken biri kadar savunmasız… Kitap boyunca Erbaş’ın dizelerinin inceliği altında ezilip aşkın sonsuz haline şahit oluyorsunuz. Acının en aşk halini dizeleriyle tattırdığı için. Gidin ve ilk fırsatta bu kitabı okuyun. Ölümün var olduğu dünyada her an sonsuza dek kapanacak gözlerden yaş akıtmayın, kapanan göz kapakları bir daha açılmaz olur, unutmayın... Keyifli okumalar...
