Var mıdır onu tanımayanımız?
Muhakkak bir yerden duymuşuzdur onun adını:
Ya kısaltılmış bir metnini okumuş ya da çizgi filmini veya film uyarlamasını izlemişizdir. Ama onu muhakkak biliyor, tanıyoruzdur.
Robinson Crusoe'dur onun adı.
Tam 28 yıl 2 ay 19 gün boyunca ıssız bir adada son 2 yıl hariç tamamen münzevi bir yaşam sürmüştür. "Felaketler ard arda gelse de, her zaman ayakta durmasını, kazanmasını ve şükretmesini bilen örnek bir yurttaştır Robinson." Bu eşsiz eser, modern İngiliz romanının da başlatıcısı olmuştur.
Tam metnini okumak bugüne nasip oldu. İş Bankası Kültür Yayınlarının çevirisini beğendim. Okumak istiyorsanız eğer tavsiye ederim.
Kitabı 17 gün gibi bir zamanda bitirdim. Hızlı okumaya elverişli bir kitap değil. Yavaş bir şekilde okumak daha iyi olur sanırım. Okurken zaman zaman sıkıldığım oldu. Betimlemelere fazlaca yer verilmişti. Cümleler uzun bir biçimde kurulmuştu. Olaylar yavaş ve ayrıntılı bir biçimde ilerliyor ancak yine de Defoe'nun kalemi okuyucuyu kendine çekmeyi başarıyor.
Robinson Crusoe, bence her kütüphanede bulunması gereken kült bir kitap. Okuduğunuza pişman olacağınızı sanmıyorum. Okuyalım, okutturalım.
Spoiler içerebilir, buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim. Sürç-i lisan ettiysem affola.
"Bu Ülke “ Politikacısı, sosyalist, ümanist, yan geldimci, hattâ milliyetçi aydını ile, ‘ Batı çıkmazı ’ içinde kaybolmuş zavallılar kafilesinin, zorla öldürülen büyük Osmanlı ’ nın mirasçısı Türklüğe biçtikleri zulümlü kaderin, bu kitap edebi hikâyesidir."
Kitap aşığı denince ilk akla gelen isimlerden biri Cemil Meriç. Resmen bilgi deryası. Konulara hakimiyeti, yorumları, eleştirileri, övgüleri o kadar zengin ki, hayran olmamak imkansız.
Kitabın içeriği çok geniş. Batının ve doğunun yazarlarını tanıtarak gerçek bir entelektüel olmanın hakkını vermiş yazarımız. Kimi yazıda bir şahsı kimi yazıda ise bir fikri ele almış. Eserin ana konusu batılılaşma. Türk aydınının Avrupalaşma adına Osmanlı tarihini yok etme çabasının nasıl bir tahribata yol açtığını ustaca anlatmış.
Kendi öz değerlerimizi öğrenme, anlama ve koruma adına mutlaka okunması ve her kütüphanede bulunması gereken bir eser.
Jonathan'ın askerleriyiz :)
Kahramanımız Jonathan o kadar tatlı ki, kitap başlar başlamaz direk okuyucu içine çekiyor. Jonathan'ın minnoşluğu, sıradışılığı, cesareti, adeta açık mert ve korkusuzluğu oldukça etkileyici. Jonathan' ın bu özellikleri ve hayata karşı duruşu gerçekten insan yaşantısına ilham kaynağı olacak nitelikte.
Yazarın uslubu oldukça akıcı ve anlaşılır. Yani bir insana okuma alışkanlığı kazandırmak istiyorsak Richard Bach' ın Martı kitabı bu boşluğu dolduracak nitelikte.
İnsanların "comfort zone" larından çıkmaları konusunda, hayatı sorgulamaları, sınırlarını aşmaları ve sürü psikolojisine aldanıp kafasını kumdan çıkarmayan insanların kendi gücünü keşfetmesine olanak sağlayan müthiş bir teşvik edicilik barındırmakta. Başucu kitabı olarak her kütüphanede bulunması gereken özel bir kitap.
Anlatımı o kadar güzel ki insanın yüreğine çekiç darbeleri ile kazınıyor her sayfa. Yani sadece iki kitabını okumama rağmen ikisinde de çok iyi ters köşe yapıyor yazar ve sonunun da okuyucuyu gerçekten çaresizlik ve melankolinin içerisinde bırakıyor. Ancak genede insan kendini anlayamadığı bir şekilde hüzünden çok hala bir umudun, baş kaldırmanın olduğu hissini uyandırıyor.
Kütüphanede bulunması gereken çok güzel ve bir o kadar insanın içini kemiren bir kitap...
Gerçekçi bir küçük prens .
Bir iç çatışma ve başkaldırı kitabı...
Bozkırkurdu, Hermann Hesse’nin okuduğum üçüncü kitabı oldu. Kelimeleri doğru seçmek gerekirse, Bozkırkurdu “zor okunan” değil ama “zor özümsenen” bir kitap. Toplam 218 sayfa. Birden çok anlatıcının ağzından okura sunuluyor. İlki ana karakter Harry’nin ev sahibesinin yeğeni; Harry taşındıktan sonra evde bıraktığı müsveddeler üzerinden bir anlatım
polis intiharlarına inceden değil. direk olarak anlatan ve size yorumlatan bir kitap. okunur ve her kütüphanede bulunması gereken bir kitap diyorum.
