Bu yaşadığım hayat o kadar benim değil ki her hangi bir saatimde birisi gelip de bana "Haydi kalk, sıran geldi, kendi kendin ol!" diye bağırsa sanki böyle bir şey mümkünmüş gibi inanıp koşacağım.
Ahmet Hamdi Tanpınar, Bir Yol
Ahmet Hamdi Tanpınar
Gerçek hayattan esinlenmiş etkileyici bir öykü…
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca, evlerin
VAR MI SİZİN DE BÖYLE CİNNETLERİNİZ?
“Deliler ile benim aramdaki tek fark, onların bunu kabullenmemesidir. Oysa ben biliyorum deli olduğumu.” diyor, sürrealist ressam Salvador Dali. Dünyanın büyük çoğunluğu onun deli olduğuna, geri kalanıysa dahi olduğuna inanıyor. Hem deli olmak, dahi olmaya engel mi? Ya da tam tersi; dehalar da bir gün
Sen, bir düşün kıyısında sessizce duran,
Gözlerinde sonsuzluk, bir yıldız kadar uzak.
Sesinde bahar rüzgarları, hafif ve serin,
Adımların, dünyanın ritmini çizen bir akış.
Bir bakışın var senin, denizleri aşan,
Kelimelerinle dokunduğun her yürek, bir öykü saklar.
Gülüşün, güneşin ilk ışıkları gibi sıcak,
Ve hüzün, bazen gölgen gibi sana takılıp kalan.
Sen, bir şiirsin aslında, yaşayan, nefes alan,
Her satırında ayrı bir hayat, ayrı bir umut barındıran.
Özdemir Asaf'ın kalemi olsam da yazsam,
Anlatamam seni tam, kelimeler yetmez anlatmaya insan.
Franz kara
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Okuyucu Yorumu
Zilan Erbek Arıkan 
Kanatlarımın Altındaki Rüzgar
#Repost 
Meral Aydın with @use.repost
・・・
Herkese merhaba sevgili dostlarım 🙋♀️
Bugün sizleri sevgili @zilan_erbek_arikan 'ın,
Kanatlarımın Altındaki Rüzgar eseri ile tanıştırmak istiyorum..
Benim yazarın kalemi ile tanışma kitabım oldu bu eser.
Uzun zamandır böyle güzel bir öykü kitabı okumamıştım.
Yedi farklı
Yazdıklarımdan...(Gülüşüne Hayranım)
Gülüşün, aydınlık bir sabahın ilk ışığı gibi,
Yüzünde açan bir çiçek, baharın müjdesi gibi.
Her kahkahanda bir umut, her gülüşünde bir hayat,
Seninle güler dünya, seninle güzel her saat.
Gözlerin, yıldızlar kadar parlak, gece kadar derin,
Baktığın her yer aydınlanır, gülüşünle her zemin.
Bir bakışınla eritirsin buz dağlarını bile,
Gülüşünle başlar her günüm, gülüşünle her gece.
Sen güldüğünde bahar gelir, kış çekilir nazlıca,
Her gülüşünde bir çiçek açar, dünya olur cennet bahçesi.
Gülüşün bir melodi, kalplerde çalar durur,
Sen güldüğünde sevinçten, tüm kuşlar şarkı söyler huzur.
Gülüşüne hayranım, gülüşünle dolu düşlerim,
Her gülüşün bir şiir, her kahkaha bir öykü benim için.
Gülüşünle aydınlanır gecem, gülüşünle ısınır içim,
Gülüşün bir sanat eseri, her günümün en güzel resmi.
Sevmek dedim.
Yoluna ölmek dedi.
Yol dedim.
Alıp başını gitmek dedi.
Gitmek dedim.
Bir Ahh çekip dostlardan ayrılmak dedi.
Dost dedim.
Durdu bana baktı, dost diye mırıldandı.
İnsanın zora karşı duruşudur hayat.
Kalp mi? Akıl mı?
Hevesler kalbi, sebatlar aklı besler... Aklın yolu birdir sözünün izahıdır sebatkâr olanın ömrünün tek bir hikayeden ibaret olması da...Akılla gidilen yolda varılacak hedef, ulaşılacak sonuç bellidir. Fakat heveskâr böyle değildir. Heves kalptir, kalbin ritmi her zaman aynı olmaz, en basit izahla kalbin ritimsel değişkenliği insana yön verir; heyecan, korku, sevinç, hüzün ve daha pek çok his bu ritimlerde değişkenlik yapabilme gücüne sahiptir. insan bu ritim değişimlerini fark edebildiğinde insan olduğunu anlar. Korktuğu ortamdan uzaklaşırken mutlu olduğu ana, mekana özlem duyar, heyecanı yaşatacak maceralar arar, uzaklaşmalar, özlemler, arayışlar yeni başlangıçlar yeni hikayeler ortaya koyar. Kalp vuracak, vurmalı her bir an, öykü yazan daktilonun tuşları misâli... Kalp de bir daktilodur aslında... İnsanın yaşam öyküsünü yazan, yazdıran bir daktilo; üzerinde gezindiği kağıdın adına "ömür" der insanlar hepsi o kadar. Daktilo kağıda, kalp ömre döker içten geçeni, olup biteni ya da olması muhtemeli...
Zamansa insanı bu ikisinden (heves/sebat) birinde kalmaya zorlar... İnsanın bu zora karşı duruşudur hayat. Ne kadar heveskâr olsa da yarıda kalmaz hiç bir başlangıç, biter her şey... Heveskarın istediği gibi başlasa da sebatkâr bir yolda son bulur bütün hikayeler...
Müşahede ediyorum. Her hayat bir öykü, garibanın hayatı ise destanmış.
İpek Acar Sert
Sevmek...
"Sevmek" dedim.
"Yoluna ölmek " dedi.
" Yol" dedim.
"Alıp başını gitmek" dedi.
"Gitmek" dedim.
Bir"Ahh" çekip, "dostlarından ayrılmak " dedi.
"Dost" dedim.
Durdu. Bana baktı. "dost " diye mırıldandı.
" Yüreğime nasıl koysam bilemedigim"
Okuyucu YorumuZilan Erbek Arıkan Kanatlarımın Altındaki Rüzgar
#Repost @kitaplarinamunhasir with @use.repost
・・・
Puanım: 9/10 #okudumbitti 📚
Bu hikayenin ödüllü olduğunu söylesem? Ve bence sonuna kadar da hak ediyor. Hem konu olarak hem de edebi olarak çok iyiydi. Özellikle Arıg adındaki hikayeee 😱😱 Beni şok etti resmen. Sonunu hiç böyle beklemiyordum. Aklıma hayalime gelmeyecek şekilde
Sevmek dedim. Yoluna ölmek dedi.
Sevmek dedim.
Yoluna ölmek dedi.
Yol dedim.
Alıp başını gitmek dedi.
Gitmek dedim.
Bir Ahh çekip dostlardan ayrılmak dedi.
Dost dedim.
Durdu bana baktı, dost diye mırıldandı.