Ne garip bu insanlar!
Hâlâ her sabah bana selam veriliyor...
Sanki yaşıyormuşum gibi...
Her kıştan sonra bir bahar, her geceden sonra bir sabah olduğu gibi, nev'-i beşerin dahi bir sabahı, bir baharı olacak inşâallah. Hakikat-ı İslâmiyenin güneşi ile, sulh-u umumî dairesinde hakikî medeniyeti görmeyi, rahmet-i İlahiyeden bekliyebilirsiniz.
Her şey bir yana, tüm evren hep bir ağızdan başarı güzellemesi yaparken dünyanın başarısız insanlara da ihtiyacı var. Sabah uyandığında nereye gideceğini bilmeyenlere, dikiş tutturamamışlara, bir dikili ağacı olmamışlara, boşluğa uzun uzun bakıp iç geçirenlere, sistemin kabul etmediklerine, "Abi sanırım yaşamayı başaramadım," diyen yorgunlara ihtiyacı var dünyanın. Çünkü şiir, en çok o insanların sokaklarında, hayatlarında dolaşır.
neyin yası bu diyorum gidip gelen
her sabah gözlerimin çevresine usanmadan çizdiğim
Sayfa 77Kitabı okuyor
Hissettiği yabancılaşma öyle derindi ki yatağa her yattığında ertesi sabah bambaşka bir gerçekliğe uyanmaktan korkuyordu...
Bir başkasının rüyasından uyanır gibi...
"Fabrika bir ejderhaydı; her sabah insanları yutan, akşamlarıysa yorgun kusan bir ejderha."
Sayfa 62Kitabı okudu
