ve sonra inandım bir gün bütün yalanlarıma. o kadar inandım ki zihnimi öldürmeye karar verdim. her zaman için en çok sevdiğim söz “hiçbir şey için geç değildir!” cümlesi olmuştur. bunu kendime tekrarlayarak kaçırdığımı tahmin ettiğim vagonların asla bitmeyeceğine inanmaya çalışırdım. oysa, artık rahatlıkla diyebilirim ki her şey için çok geç! benim gibi, ruhu ve aklı iltihaplarla dolu bir adamın yapması gereken en doğru iş, zihnini öldürmesidir.