Bazen her şeyden korkuyormuş gibi hissediyordu ve bu tarafından nefret ediyordu. Korku ve nefret; korku ve nefret… Bazen hayatında bir tek bu ikisi varmış gibi geliyordu. Kendinden başka herkesten korku, kendindense nefret.
Sayfa 140Kitabı okuyor
Kafamı meşgul eden düşünce...
Ayrı, her şeyden, herkesten ayrı ve uzak kalmak , yalnız kendisini dinlemek, yalnız kendi düşünebileceği gibi düşünmek istiyordu...
Sayfa 31 - Anonim YayıncılıkKitabı okuyor
Her şeyden, herkesten kaçmanın soluklanacak bir durağı var, ama kendinden kaçıyorsan durmadan, kaçıyorsun, durduğun dinlendiğin bir an bile olmuyor.
Sayfa 198Kitabı okudu
Ayrı, her şeyden, herkesten ayrı ve uzak kalmak, yalnız kendisini dinlemek, yalnız kendi düşünebileceği gibi düşünmek istiyordu.
Sayfa 35Kitabı okuyor
“Herkesten, her şeyden uzak bir yerlere gitmek istiyorum. Zamanı unutabileceğimiz yerlere! Bu huzursuzluğun bizi takip edemeyeceği yerlere! İnsanın karanlığının ve sıkıntılarının olmadığı yerlere! Dünyaya itiraz etmemizin gerekmediği, hayatla mücadele ederek değil onunla birlikte akacağımız bir yer olmalı burası. Böyle bir yer var mı?”
Sayfa 156Kitabı okuyor
Ayrı,her şeyden,herkesten ayrı ve uzak kalmak,yalnız kendisini dinlemek, yalnız kendi düşünebileceği gibi düşünmek istiyordu.
Değirmen
Bana onu hatırlatabilecek herkesten ve her şeyden uzak durmalıyım
Kesin olarak bilme yanılgısı çok fena bir hastalık. " Ben bildiğim her şeyden eminim" yanılgısı pek çok kötülüğün de kökeninde yer alıyor. İnsan günlük hayatla ilgili daha pratik
bilgileri veya kanaatleri mutlak olarak bildiği yanılsamasın-
dan kurtulmak mecburiyetinde. Bu bize daimî bir öğrenci
olma, hayattan, herkesten, her şeyden öğrenme firsatı veri-
yor. Çünkü her insan aslinda "fakîr"dir. Entelektüel ukalalğa
kapıldığında kendini zengin zanneder. Oysa hepimiz Allah'ın
sofrasından bir pay almışız. Bu bizim kendi maharetimiz de-
ğil. O payı veren, bize kendinden ruh üfleyen bir Rabbimiz var. İnsan bu kibre kapıldığı zaman düşüşü ve çöküşü de kolaylaşıyor. "Hakikat sadece bende konuşuyor," dediği anda o kesinlik yanılsamasına mağlup oluyor ve hata yapmaya başlıyor.Hepimiz aslinda bir şeylerin cahiliyiz. Allah'in ilminden bize ne kadar verilmişse o kadar âlimiz. ilim sahasında sadece Cenab- Hakk`'ın ilminden bizim payımıza düşenler kadar varız . Bilgiçlik taslamanın bir önemi yok.
Sayfa 93Kitabı okuyor
Aşık olmak ruhun bir deneyimi. O deneyiminden geçtikten sonra ruh da bambaşka bir hâle bürünüyor. Buyurduğunuz gibi entelektüel tevazu çok önemli. Çünkü insan her şeyden, herkesten bir şeyler öğreniyor. Entelektüel ukalalığın bir de bilgi kısmı var. Epistemolojik felsefe öğreniyorsun; ama felsefe marifetullaha bakmıyor. Halbuki bizim bütün bilgimiz Allah’ın " Alim" isminden yansıyan parçalardan ibarettir. Yine eskiden dergahlarda şunu okurlardı:
Alîm'sin Alîm
Doğrudur yolum
Ağzımda dilim
Hû demek ister .
Sayfa 92Kitabı okuyor
Kabahat, ey bu satırları heyecanla okuyacak arkadaş; senindir. Sen ve ben onları, yüzyıllardan beri bu yalçın tabiatın göbeğinde, herkesten, her şeyden ve her türlü yaşama zevkinden yoksun bir avuç kazazede halinde bırakmışız. Açlık, hastalık ve kimsesizlik bunların etrafını çevirmiştir. Ve cehalet denilen zifiri karanlık içinde, ruhları, her yanından örülü bir zindanda gibi mahpus kalmıştır.
Bu zavallı insanlardan, sevgi, şefkat ve insanlık namına, artık ne bekleyebiliriz? Bu iklimin çoraklığı, ruhlarını kurutmuştur. Bu ıssızlık ve bu gurbet onlara müthiş bir egoizm dersi vermiştir. Onun için her biri kendi yuvasında bir kunduza dönmüştür.
Sayfa 131Kitabı okudu
Kaçmayı daha kolay buldum. Her şeyden, herkesten kaçmanın soluklanacak bir durağı var, ama kendinden kaçıyorsan
durmadan kaçıyorsun, durduğun, dinlendiğin bir an bile olmuyor.
Sayfa 198Kitabı okudu
Deli İbram Divanı, benim Ahmet Büke’yle tanışma kitabım oldu. Ahmet Büke, hikayeleriyle tanınan bir yazar olsa da bu romanıyla 2022 Vedat Türkali Roman Ödülünü kazanmış. Bir arkadaşımın tavsiyesiyle okumaya başladığım bu kitap benim için de güzel bir başlangıç oldu.
Roman, 1950'ler Türkiyesinde Demokrat Parti'nin iktidara geçtiği dönemde, İzmir'e yakın Köstence adlı bir adada geçer. Yoksul bir balıkçı ailesinin hayat mücadelesini anlatırken yazar, dönemin Türkiyesine de ışık tutar. Gelir adeletsizliği, sınıf çatışmaları, plansız büyüme ve zenginleşme romanda işlenen alt metinlerdendir. Bunun yanın sıra bir deniz öyküsüdür anlatılan. Yazar; Egeyi, oranın insanını, doğasını, efsanelerini, tarihini çok güzel bir dille okuyucuya sunar. Betimleri oldukça yerindedir, okurken deniz kokusunu hissedebilirsiniz. Bu romanı okumak bana 
Yaşar Kemal'in 
Deniz Küstü romanını hatırlattı. Yaşar Kemal'i okumayı çok sevdiğim için bu hissiyatı almak benim açımdan oldukça güzeldi. Severek okuduğum bir kitap oldu ve bende yazarın diğer kitaplarını okuma isteği uyandırdı.
"Zaman kesindir. Geri döndürülemez, tamir edilemez, her şeyden ve herkesten bağımsız halde sadece kendinde bir akışla dünyaya açar kendini."
