Kimse kalmadı anlayacağın. Dostları öldürdüm, sırdaşları yaktım, uğruna koştuğum, derleyip toplamak için mücadele ettiğim her şeyi şuan tekmeliyorum, sonsuza kadar böyle adını unutturan bir insan olarak yaşamaya karar verdim, ne aklımda ne zihnimde kimsenin adını hatırlamak istemiyorum. Ölüm haberlerini duyacağım belkide sonra bir sigara yakacağım hatırda kalan iki üç anıyı düşünüp güleceğim. Her şeyin anlamsız olduğunu çok sonraları anladım, kafalarında çizdiği resmin ötesine geçemiyorsun, bu yüzden bıraktım kendimi kanıtlama işini, akıllarına geldiğimde çizdikleri o resimle yaşasınlar. Uzun zamanlar harcadım, yaşamın ve yaşımın uzunluğunu bir nasılsın sorusuyla geçiştiremem. Her şeyin fazlasıyla zaman aldığı bir kadare imzamı atmıştım. Kabulleniyorum uzun yollarım var ve kimselerin benim kadar bu uzun yola dayanacağını zannetmiyorum.