Başlanmalı..
Ya her şeyim ya hiçim,
Sorma dünyam ne biçim,
Bir kördüğüm ki içim,
Çözdükçe dolaşıyor..
Şevket Rado..
Evlilik hakkında hiç duymadığımız bir yorum :))
Ben anladım ki evlenmeden önce yarımmışım. Çok şükür diğer yarımı buldum, tamamlandım. Eşim benim ailem, annem, babam, arkadaşım, sevgilim kısacası her şeyim oldu.
Evlilikle mutluluğum ikiye katlandı.
Önemli olan birbirini iyi tanıyıp sınırlarını bilmek. Biz çok şükür birbirimizi iyi tanıyoruz, sınırlarımızı biliyoruz ve buna göre hareket ediyoruz ve problem olmuyor. Oturup bir konu hakkında birlikte karar verebiliyoruz. Senin söylediğin daha uygun öyle yapalım, diyebiliyoruz.
Evlilikte bencilliğe kesinlikle yer yok. Biz hiç mi tartışmıyoruz? Tartışıyoruz tabi ki. Ama o kadar önemsiz konular kİ biraz naz kavgası diyebilirim onlara. O zaman da uzatma mak gerekiyor!
En önemli noktalardan biri de bu. Ben inatçı bir insanım;
evliliğimizin ilk dönemlerinde uzatıyordum, ama eşim nasıl yaptı bilmiyorum, inadımı kırdı. Uzatmanın yanlış olduğunu fark ettim.
Dostum, arkadaşım,kardeşim, her şeyim senmişsin meğer.Sen gidince kimsem yokmuş. Küçükken kızına telefonu ,efendim sevgilim,diye açan kaç baba vardır sahi. Pamuk kalplim, dert ortağım. Yokluğuna her geçen gün alışacağımı sanırken daha dayanılmaz gelmesi... Özlemek değilmiş bu, içim bomboş sanki. Öyle bi yalnızlığa büründüm ki sensiz, sanki küçük yaşta babasız kalmış gibi. Büyüğüm diye özledim demeye, ağlamaya çekiniyorum bazen.
13.12.23/t.u/01.35
Kaybedecek daha fazla bir şeyim kalmadığında, bana her şeyi verdiler. Ben olmayı bıraktığımda kendimi buldum.
Sayfa 91Kitabı okudu
"kışı neden bu kadar sevdiğini ve neden her şeyin bir sonla noktalandığını sorma, ben de bilmiyorum. anı olacak bir şeyim yok her şeyin dünündeyim"
"Kendime ait hiçbir şeyim yokmuş gibi hissediyorum. Kendi hayallerim yok. Kendi ailem yok. Kendi arkadaşlarım yok. Çevremdeki herkes... Hayatımdaki her şey bir başkasına bağlı..."
Sayfa 223 - EpsilonKitabı okudu
Evet, Tanrı biliyor, fazlasıyla iş var. Bunu da önce Tanrı’ya, sonra kardeşime, Kaptan’a, borçluyum. Hiçbir şeyim kalmamıştı, ne bir eş, ne çocuklar; elimden ne gelirdi? Ama şimdi Volga Ana’nın kucağında evimdeyim ve her şey yolunda. Sularının üzerinde giden insanlar içinde yüzen balıklar kadar çok. Üst mevkilere girmeye cesaret edemiyorum, bu doğru. Ama ara güvertede her zaman yardımıma ihtiyacı olan insanlar bulunur.
Sayfa 14 - türkiye iş bankası yayınlarıKitabı okudu
Sensiz bir dünyada hiçbir şeyim yok
Çoktan uyumuş yüreğin unutur her şeyi yüreğimden başka
Dışarda anılarımız geceler günlerin yamacında
Sarsarlar bağlarımızı onları kopartamadan.
