ÖNCE AHLÂK
Çünkü ahlaki yaşantı, insanlığımızı tanımlayan ve dünyamızı gerçek kılan her şeydir. Ahlak, dünyamızl gerçek kılar, çünkü sadece gerçek dünyada acı vardır.
Sayfa 160Kitabı okuyor
İkinci sorunun cevabıysa size bağlı. Aynaya bakın: Bakışlarınıza karşılık veren kişi Lenina Crowne mu, yoksa Vahşi John mu? İkisini birden görmeniz olası, çünkü bizler daima her şeyin iki yönünü birden arzularız. Olimpos Dağı'nın etrafında uzanan, sonsuza dek güzel kalan, seks yapan ve başkalarının ızdıraplarıyla eğlenen kaygısız tanrılar gibi olmak isteriz. Ama aynı zamanda ızdırap çeken şu diğer kişiler olmayı da arzularız, çünkü tıpkı John gibi bizler de hayatın duyu oyunlarının ötesinde bir anlamı olduğuna ve anlık memnuniyetlerin asla kafi gelmeyeceğine inanırız.
Sayfa 17Kitabı okudu
Her konuda uzmanlaştığımız şu günlerde iki bilim alanında birden derin bilgisi olup da kendisini alanların ikisinde de gülünç duruma düşürmeyecek pek az insan var.
Sayfa 7Kitabı okuyor
Gri gün
Gökyüzüne bakmıyor artık gözlerim,
Bulutlar ağlasa ne çıkar, yaşlarım deniz değil.
Her adımda bir parça daha yitiriyorum kendimi,
Sokaklar sessiz, ben daha da sessiz.
Yalnızlığım, kalabalıklar içinde bir gölge,
Ne sen soruyorsun halimi, ne ben söylüyorum.
Gülüşler sahte, bakışlar boşlukta kaybolmuş,
Dünya dönüyor sanıyordum, meğer başım dönüyormuş. .
Ellerim ceplerimde, umursamaz adımlarla,
Her şeyin bir anlamı varmış gibi yaparak.
Ruhumun rengi gri, düşlerim yarım,
Nasıl olsa, sonunda hepimiz yalnızız.
Bu dünya, hiç birimize ebedi bir yurt değil. Hepimiz faniliğin bildirisini taşıyoruz yüzlerimizde.
Güzellik karşısında duyduğumuz hayranlık, bizi Güzeller Güzeli'ne yaklaştırır. Bütün güzellikler O'nun güzelliğinin tecellisidir.
UZAYLI KOCAKARI
(Ursula K. Le Guin - 1976)
Menapoz, akla gelebilecek en cazibesiz konu herhalde; bu da ilginç, çünkü menopoz hâlâ bir tür tabu kırıntısına sahip olan pek az konudan biri. Menopozdan ciddi bir biçimde söz etmek, genellikle huzursuz bir sessizlikle karşılanır; alaycı bir atıf ise rahatlamış kıkırdamalarla. Sessizlik ve kıkırdama;
Hiçbir şeye inanılmıyorsa, hiçbir şeyin anlamı yoksa hiçbir değere “evet” diyemiyorsak, her şey olanaklıdır, her şeyi önemsizdir. Ne “evet” kalır, ne “hayır”, katil ne haklıdır ne haksız. Kişi kendini cüzzamlıların bakımına adayabileceği gibi, içinde insanlar yakılacak ateşleri de tutuşturabilir. Kötülük ve erdem de birer rastlantı ya da gelip geçici birer istektir.
Her şeyin ulaşılabilir olduğu bir dünyada hiçbir şeyin anlamı yoktur.
Sayfa 15
Her şeyin ulaşılabilir olduğu bir dünyada hiçbir şeyin anlamı yoktur.
Yaşamıma sıkıntı tecrübesinin hükmettiğini söyleyebilirim. Bu duyguyu ta çocukluğumda tanıdım. Eğlence, sohbet ya da zevklerle oyalanabilecek sıkıntı değil burada söz konusu olan; tabir caizse temel bir sıkıntı bu ve şundan ibaret: Kendi evinizde veya başkasının evinde, ya da güzel bir manzaranın karşısında, az ya da çok aniden her şeyin içi ve anlamı boșalıyor. içte ve dışta boşluk. Tüm evren hiçliğin damgasını yiyor. Ve hiçbir şey bizi ilgilendirmiyor, hiçbir şey
dikkatimizi hak etmiyor. Sıkıntı bir baş dönmesidir, ama sakin ve yeknesak bir baş dönmesidir, evrensel anlamsızlığın ortaya çıkışıdır; bu dünyada da öbür dünyada da bir șey yapılamayacağının, yapılmaması gerektiğinin, hayrete varan, ya da en üst basirete varan kesinliğidir, bize uyabilecek ya da bizi tatmin edebilecek hiçbir sey yoktur dünyada.
İnsanların güvenilmez olduğunu düşündüğümüz için sır paylaşacak bir dost edinmiyor, bizim için daha iyisi olmayacağını düşündüğümüz için sıkıntı veren bir ilişkiden kurtulamıyor, başarısız olmaktan korktuğumuz için önümüze çıkan fırsatları tepebiliyoruz.
Sayfa 272Kitabı okudu
Her şeyin ulaşılabilir olduğu bir dünyada hiçbir şeyin anlamı yoktur.
Sayfa 15 - İthaki yayınlarıKitabı okudu