On İkinci Ordu askerlerinin o sıradaki duyguları çok karışıktı. Üstlendikleri kurtarma görevinden dolayı gururluydular, Kızılordu'ya karşı nefretle doluydular, Amerikalılara daha fazla ilerlemedikleri için kızgındılar ve kendi halkına ihanet eden Nazi rejimine karşı tiksinti duyuyorlardı. Onlar açısından her şeyin özeti, Tangermünde'ye giden sığınmacıların geçtiği yoldaydı sanki. Yolun kenarındaki bir Nazi Partisi tabelasında hala şu sözler yazılıydı: '' Führer'imiz sayesinde ! ''
Sayfa 406 - yky-ocak-2015Kitabı okudu
Her seyin özeti
Onların gözünde bombalar, kurşunlar, bıçaklar, insanlığın devam etmesi için, hükmetmek zorunda oldukları, kükreyen uçurum hayvanının dişleriydi. Kendilerinin, insanlık soyunun kurtarıcısı ve yüksek bir ülkü için varlıklarını feda eden kahramanlar olduklarına bir sınıf olarak, uygarlığı yalnız kendilerinin ayakta tuttuğuna inanıyorlardı. Zayıf düşerlerse, büyük hayvanın onları yutacağına ve güzel olan her şeyin, bütün iyi ve yüce değerlerin, kaybolacağına inanıyorlardı. Onlar olmasa, her yerde anarşi meydana gelecek ve insanlık, ancak yüzyıllar süren çabadan sonra kurtulduğu o karanlık çağa yeniden dönecekti. Çocuklarını, anarşi denilen bir umacıyla korkutuyorlar, korkuyu yüreklerinde duyan ve bu duyguyla büyüyen çocuklar, aynı umacıyı kendi çocuklarının, kendilerinden gelen kuşağın damarlarına aşılıyorlardı. Bu halk ayaklar altında ezilmesi gereken bir hayvandı bu halk ve onu ezmek onların en başta gelen ödeviydi. Kısacası, zayıf insanlığı, yırtıcı canavara karşı, çabalarıyla ve bitmek bilmeyen fedakârlıklarıyla koruyorlardı. Bunun böyle olduğuna ve yaptıkları işin doğru olduğuna kesinlikle emindiler.
