Fransız romancı Marcel Proust’un okuyucularına yaşamın anlamının kökenine inmesinde yol gösterici bir yazar olduğunu birçoğunuz biliyordur ben ise yeni öğreniyorum.
Araştırıp edindiğim bilgiye göre;
Bir okur olarak 
Marcel Proust 'un 
Kayıp Zamanın İzinde yedi ciltten oluşan ve 1913-1927 yılları arasında Fransızca ismiyle “À la recherche du temps perdu”
BU CÜMLEYİ HER YERE ASMALI*
Bir kişi karşıdaki kişiye 'hoşgörü' gösteriyorsa bunun anlamı; "Ben insanım, senin de insan olduğuna inanıyorum" demektir. "Ben safım, gel benim sırtıma bin" demek değildir.
(Alıntı)
Alıntı, bence bu yazıya istinaden olmalı.
Her kadının bir oğlu olmalı.
Önce koynunda büyütmeli, sonra boyunu aşmalı. Mutfakta bir şeyler hazırlarken, gelip kafasından, tam tepesinden öpmeli annesinin. Daha dün altını temizliyormuş gibi, "çok fıstıksınız bugün hanımefendi" demeli.
Her kadının bir oğlu olmalı.
Bulaşık makinasını açıp, yarı dolu, sıyrılmamış tabağı bardak bölmesinde bulmalı her kadın. Terlikleri mutfakta yere yapışmalı, "oğlum şu reçelle kavga mı ediyorsun, napıyorsun" diye seslenmeli içeri, kocaman bir adam gelmeli karşısına, ağzı burnu reçel içinde kadına bakıp "ne reçeli" demeli.
Her kadının bir oğlu olmalı..
Kirlisini, terlisini temizlerden ayırmayı bir türlü öğrenememeli. Söylenmeye başlayınca da, kucağına aldığı gibi havaya kaldırıp "dünyanın en huysuz ama en güzel annesi" diye sevmeli.
Her kadının bir oğlu olmalı.
Yolda yürürken kolunu omuzuna atmalı, ileride yolda kalabalık bir grup gördüğün de annesini diğer tarafa almalı, sanki düne kadar annesinin kucağında gezen o değilmiş gibi.
Her kadının bir oğlu olmalı.
45 numara ayakkabıları evin ortasında çıkarıp, gelip yanına, sanki daha dün 4 yaşında gibi başını göğsüne koymalı, yoruldum annem, açım demeli..
Her kadının oğlu olmalı.
O oğul bir gün baba olmalı.
Pluviofil
@birsaatdilimi
·22 Mayıs 2023 23:48
Evlilik birliğinde kadınların duygusal gereksinimlerinin genellikle karşılanmadığı ve kocaya yönelik olabilecek duyguların erkek çocuğa yöneltildiği, bazen açık erotik duyguların erkek çocuğa yöneldiği varsayılır. Ancak oğul, hem annenin baştan çıkarıcılığının hem de bastırılmış öfkesinin hedefi olabilir; anne bir yandan oğlunu ideal koruyucusu olarak yüceltirken öte yandan onun erkeklik iddialarını reddedip onunla alay edebilir. Hem kendine hayran hem de güvensiz erkekliği bu durumun oluşturduğu varsayılmaktadır.
Unutulmaz Fyodor Dostoyevski Sözleri
Sevmek; Güzel birinde aşkı aramak değil, Bir başkasında; ‘Kendini bulmaktır.
- Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıkları değil. Yaşanması mümkünken, yaşayamadığı mutluluklardır.
- Sevmek; güzel birinde aşkı aramak değil. O kişide, bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında, ‘kendini
Sonra oturdu, burnunu yukarı dikip ulumaya başladı. Kederli bir ulumaydı ve Buck kendi yolunda aynı hızda koşmaya devam ederken arkasında sesin giderek zayıfladığını duyuyordu; sonunda ses uzaklığın içinde kayboldu.
Buck kampa dalıp çılgınca bir sevgiyle üzerine atlayarak onu yere devirip yüzünü yalamaya, elini ısırmaya (John Thornton'un deyimiyle "ahmaklık oyunu oynamaya") başladığında, John Thornton, yemeğini yiyordu. O da ileri geri sarsıp sevgiyle küfrederek Buck'a karşılık verdi.
İki gün iki gece boyunca Buck kamptan dışarı adımını atmadı ve Thornton'un gözü önünden kaybolmasına hiç izin vermedi. O çalışırken, yemek yerken sürekli izliyor, gece battaniyenin altına girdiğini ve sabah oradan çıktığını görmeden rahat etmiyordu. Ama iki gün sonra ormandan gelen çağrı her zamankinden çok daha buyurgan bir biçimde seslenmeye başladı. Tekrar üzerine huzursuzluk çöktü. Vahşi kardeşinin, su havzasının ardındaki gülümseyen toprakların, geniş orman parçaları arasında onunla yanyana koşmasının hatıraları, sık sık aklına geliyordu. Bir kez daha ormanda dolaşmaya çıktı ama kardeşi bu kez gelmedi ve Buck her ne kadar kulaklarını dört açarak geceleri uyanık kaldıysa da o kederli uluma bir daha hiç göklere yükselmedi.
Sayfa 96Kitabı okudu
Hayvanlar Mahkemesi
Sabaha bir saat kalmış.
Neredeyse gün ışıyacak.
Elimde kalem, önümde kağıt, gözlerim kapanıyor, başım göğsüme düşüyor.
Bir duman içinde kalıyorum.
Sonra kendimi bir ormanda buluyorum.
Bir kaç geyik:
– İnsaaan, insaaaan…. Koşun kardeşler, burada bir insan var!.. diye bağırıyor.
Ormanın içinden, her ağacın arkasından
bir hayvan
son bir şans
Bir karar vermek için son bir şansım daha vardı. Kim olacağıma karar vermek için son bir fırsatım. O çıkmaz
sokağa girebilir, Hasan'ı kurtarmak için o oğlanların karşısına dikilir (tıpkı Hasan'ın benim için defalarca
yaptığı gibi) ve başıma geleceklere kadanırdım. Ya da kaçardım.
Sonunda, kaçtım.
Kaçtım, çünkü korkağın tekiydim. AssePten, bana
