Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.38
Sarah jio bu sefer geçmişi mutlu sonla bitirmiş buna sevindim. genelde mutsuz biten bir aşk hikayesi oluyordu. savaş yıllarında filizlenen hemşire anne ile asker westry nin aşk yıllara ve engellere meydan okuyan aşkı... "umut tükenmiş gibi görünsede ikinci şans her zaman vardır... ya yoksa? bence filmi çekilmeli bu kitabın okurken bana titanik filmini hatırlattı ... tavsiye ederim herkese...
Yaşam ve ölüm arasındaki çizgi bazen çok incelebilir. Bu çizgide yaşanan hayatlar vardır. Can yıkıcı hayatlar.
Emek emek büyütülen sevgiler vardır. Cesaret olmadan tek adım atılamayacak tehlikelerin içine sokar insanı. Acıya beklenmedik faturalar çıkarır. En umulmadık anda, renkler değişir.
Küçücük bir yaşamın ardında kalan, insanın kendisinden
Benim için uzun olan bir aradan sonra ilk kitabımı bugün bitirdim.
Bu kitapla başladığıma seviniyorum. Her ne kadar çoğu yerinde beni üzse ve ağlatsa da sonunda çok beğendiğim bir kitap oldu.
Ilk defa Ahmet Batman okuyorum ve yazarın cümlelerine aşık oldum desem abartmam sanırım. Basit cümlelerden oluşan bir kitap değil her cümlesi kendine özgü bir anlam taşıyor. Kaybetmek acı, umut ise her zaman vardır..
Kitap gerçekten çok hoş ve okunmasını mutlaka tavsiye ediyorum..
-Bu kitabı enfes bir zevkle okumamı itiraf edebilirim.Ve bu kitap bana bazı şeyleri hatırlattı ama onları izah etmeyeceğim.Çünkü,bu bana özel şahsi hatırlatmalar olsa gerek :)
Atay’ın, hikâyelerinde kurguladığı kahramanlar aracılığıyla toplumdan kendini soyutlayan, yalnızlaşan ve bunun neticesinde içselleşen problemli insanları anlattığını
Çok güzel bir kitaptı. Çok gerçekçi ve şeffaf bir şekilde yazılmış. Hayatın bizi nereye sürükleyeceği tam bir muamma. Savaş dönemi, fakir insanların karşılaştığı zorluklar , o zamanki siyasi problemler yüzünden halkın çektiği çile anlatılmış. 'Umut her zaman vardır.' Sonu güzel biten kitapları da ayrı bir seviyorum ya ben :)
Her ülkenin olağanüstü, tarihi dönemleri vardır. Ülkemizdeki son durum da, bu tarihi ve olağanüstü dönemlerden birini yaşadığımıza işaret ediyor; acı, vahşet, ahlaksızlık ve ahmaklıkla bezeli; geleceğimizi göremediğimiz, huzursuz ve patırtılı bir dönem. Kendimizi hangi yana atarsak atalım, hangi deliğe girersek girelim, hangi mevkide olursak olalım saklanamadığımız, kaçamadığımız bir huzursuzluk, endişe ve korkunun pençesindeyiz... Bazılarının çoktan, sessiz sedasız ölümcül pençelerin hedefi olduğunu ve olmaya devam ettiğini görmek istemezsek de, sıradakinin kim olacağını bilememenin ruh haliyle pek sağlıklı değiliz.
Ülkemiz süreklilik arz eden çalkantılı ve olağanüstü şartların hüküm sürdüğü bir tarihe sahip. Ve bu sürekliliği aşacağı da, en azından yakın zaman içerisinde pek mümkün görünmüyor. Bu dönemlerden biri de 70'li yıllar... Farklılıklarına rağmen bugünkü gibi zorlu, patırtılı; siyasal-ekonomik alanda oldukça çetin mücadelelerin hüküm sürdüğü bir dönemdi. Toplumsal hafızamıza güçlü yer etmiş, iyisiyle kötüsüyle etkilerini günümüze taşımış bir devir.
"Unutulmayacak olanlar kalır... Ya hatırlamayacaklarımız?"
Ece Temelkuran'ın "Devir" isimli romanı, 70'li yılların sonunda, seksen darbesinin şafağında, bir yanı umut bir yanı karanlık dönemdeki 'hatırlamıyacaklarımızı' iki küçük çocuğun gözünden önümüze serdiği bir kitap. Yazar, olayları ve anları, biri orta sınıf biri yoksul sol görüşlü ailelere sahip iki çocuğun gözünden ayrı ayrı yazdığı bir eserle karşımıza çıkmış; hatırlattıklarıyla hüzünlü ve sürükleyici...mirovek.com
Murtaza’dan sonra 72.Koğuş’u da oldukça beğendim. Hikayenin yanında Orhan Kemal’in üslubu yakalıyor insanı çünkü sanki koğuşun içerisinde yarattığı karakterle beraber yazıyor hikayeyi. Koğuş üslubu ve şartlarının bu kadar korkutucu anlatılmasında Nazım ile Bursa cezaevinde geçirdiği yılların etkisi kaçınılmaz sanırım, gerçek mahkûmlardan esinlendiği aşikârdır. Bu sebeple de ayrıca sarsıcıdır.
Bu kitabında aslında iyi ile kötüyü ayırt ederken yapılan küçük iyiliklerle nasıl değişimlerin meydana gelebileceğini, umudun hep var olabileceğini, umudu kaybetmektense aklın kaybedilebileceğini anlıyorsunuz. İnsana verilen değerin yerlerde gezdiği, onurun ve haysiyetin ayaklar altına alındığı ortamlarda, değersiz olan insanda da ahlakın yitirildiği anlatılır. Yine de her zaman umut vardır. Taa ki ortam şartları sizi yutana kadar. Bir yandan da yoksulluğun ve imkânsızlığın sınırları zorladığı bir kurgu ile yüreği burkar, insanlıktan utandırır.
Kitabı okurken nedense aklıma ayrıca Şener Şen’in Milyarder filmi geldi, piyango vurduğunda insan davranışlarının 180 derece dönüşüne tanık olmuştuk, benzettim.
Bunun yanında Orhan Kemal’in hikâyelerindeki karakterler daha doğrusu bulduğu takma isimler eğlenceli: Tavukçu Recep, İzmirli, Beton, Kaptan, Berbat, Adembaba’lar, Bobi, Kaya Ali, Dalyan Rıza, Uzun Emin, Kuru Nedime. Kim bilir bazılarını gerçekten de görmüştür.
Sonuç itibariyle, Orhan Kemal’in hayatında belli bir dönem tecrübe ettiği, okunması gereken önemli bir hikâyesidir, çünkü yoksulluğun, imkânsızlığın, umutsuzluğun arasından insanı anlatır.
Hala karar veremiyorum...
Ya özel hayat koşuşturmacalarım vardı, uzun bir zaman sonra kitap okuyacak vakit bulamadım ve kitap elimde süründü, uzadı uzadıkça ben sıkıldım; ya da kitap sıkıcıydı ve kitap ilerlemedi, elimde süründü ve ben kitap okuyacak zaman yaratamadım...
Ama her iki durumda da kitap beklentilerimin altındaydı. Burada da iki
