John Steinbeck’in okuduğum ikinci kitabıydı, iki kitabını karşılaştıracak olursam(İnci) ortak noktaları, kitabın ana hissi ikisinde de umut :) hangi ekonomik durumda hangi ırkta , hangi şehirde, hangi şartlarda olursa olsun insanı yaşama devam etmesi için en gerekli hissin en iyileştirici hissin umut olduğunu vurguluyor iki kitap da bizlere. İki
Evet Marilyn Pappano üçlemesinin son kitabı Umut Dolu Yarınlar. Bu kitapta da jessy 'nin hayata dört elle sarılma azmini okuyoruz. Yine arkadaşları her zaman olduğu gibi yine yanında olunca zorlukların üstesinden gelebilecek mi? Güven, sadakat, aile ve dostluk üzerine olayların akıp gittiği güzel bir seri. Severek okudum, tavsiye olunur. Keşke devamı olsaydı, belki de vardır ama henüz çevirisi yapılmadı bilmiyorum
Hani bazı hikayeler vardır nereden başlasan ne anlatsan bilemezsin. Okurken kalbin mühürlenir, konuşurken boğazın. Uzun zaman çıkamazsın etkisinden. Öyle bir an gelir ki en kötünün içinde bir iyi bulup, en azından böyle olmuş dersin bir züğürt tesellisinden başka bir şey değildir bu. Siz onu Zevart diye bilirsiniz ben Zehra. Zehra gibi daha niceleri... Annesi, babası, abisi, ablası tüm sevdikleri gözlerinin önünde öldürülür. Ne uğruna? Kendi yaşadığı topraklardan sürgün edilir. Bununlada bitmez kaç kişiye satılır. Sadece Zehra mı? Peki ya sonunda ne olur biliyor musunuz buyrun sizde okuyun
.
Kendisi olmakla başkasının yazgısını yaşama mecburiyeti arasında sıkışıp kalmış bir kadının aşk ve inanç öyküsü...
.
Uzun süre etkisinde çıkamayacağınız güzel bir eser.
.
Son olarak dünya ne kadar zalim bir yer olsa da her şeye rağmen iyi insanlar her zaman var ve var olmaya devam edecekler.
YAĞMUR SONRASI
Umut tükenmiş gibi görünse de ikinci şans her zaman vardır... Ya yoksa?
Yağmur Sonrası Sarah Jio
Hani böyle bir yaz günü hava sıcak mi sıcak,kulağında kulaklık hafif bir müzik,tam o sırada yağmur yağar ıslanırsın ve içini acayip bir mutlulukla serinlemiş hissedersin ya işte böyle bir his bu kitabı okumak.Hayatın yoğunluğundan bunalıp bir kaçış noktası aradığınızda sizi ve zihninizi yormayacak,tatlımı tatlı bir aşk hikayesi sizi sarsın istiyorsanız okumalısınız.II. Dünya Savaşı'nın tam ortasında yaşanan yasak aşk ve işlenen korkunç bir cinayet...
Evet aşk,cinayet ve savaş hepsi var bu kitap da,tamda bu yüzden yağmur sonrası hissettiğimiz o duyguları tarif ettim.Savaş ve cinayetlerin ortasında yaşanan bu aşk bize yaz yağmurunu iliklerimize kadar hissettirir.bu arada betimlemeler muhteşem kitap okuyor gibi degil yaşıyorsunuz sanki.yine bir solukta okuyacağınız harika bir roman.siz okuyuculara son bir önerim daha var bu kitapla ilgili,eğer okumayı pek sevmiyor yada yakınlarınızda kitap okuma alışkanlığı kazanmak isteyenler varsa bu kitap tamda onlara göre. Keyifli okumalar...
YAĞMUR SONRASI
Sonrası Sarah Jio
232 syf.
·
Not rated
Umut her zaman iyi midir?
Her şeyin gercekten de fazlasi zarar mıdır?
İnsan hayatını belirleyen insanın ölüm esnasındaki kendi hayatına dair düşünceleri midir?
Boşa geçen bir hayatın sonunda yine de umut edilmesi, pes edilmemesi ve tüm pişmanlık yerine tebessümle, geçen hayatı düşünmek ne kadar kime göre neye göre doğru ?
Önemli olan keşke
Distopya okumak benim için biraz kasvetli bir deneyim oluyor fakat bu kitapta distopyadan çıkıp hatıralara da gidiyoruz. Ve bu bir nebze sizi o kasvetten kurtarıyor, tabii Gilead’ı aklınızdan ne kadar çıkarabilirseniz. “Gilead Cumhuriyeti, derdi Lydia Teyze, sınır tanımaz. Gilead içinizdedir.” Gilead’da yönetici sınıfı değerli her şeyi tekeline aldığı gibi “Damızlık Kız” olarak atanan üretken/doğurgan kadınları da kendilerine alıyor. Bu Damızlık Kızlardan biri olan Offred’ın anlattıklarından oluşan bir kitap. Distopya severler muhakkak okumalı.
-Bundan sonrasının spoiler olduğuna inanıyorum-
Offred’ın anlattıkları yıllar sonra kasetlerde bulunuyor ve kitabın sonunda 25 Haziran 2195’te Uluslararası Tarih Kurulu Kongresi kapsamında, Gilead Çalışmaları Üzerine 12. Sempozyum konuşmalarının kısmi dökümüne erişebiliyoruz. Erken Gilead Dönemi hakkında veya Damızlık Kız’ın Öyküsü’ne İlişkin Doğrulama Sorunları başlıklı konuşmalar yapılıyor.
Distopyalarda genellikle hissettiğim, o düzenden tekrar çıkılamayacağı. Fakat “bu duruma mahkummuş” hissini yaşatmadığı için başta yazara ve Offred’a teşekkür ediyorum.
Umut her zaman vardır.
