durdum…”
“Evet?” dedim heyecanla. Ben de yaşamıştım bu gibi olaylar. O’na yönelen herkes
yaşar belirli bir süre, özellikle bu yolun başındayken. “Evet… sonra?” dedim.
“Sonra…” dedi. Ve ağlamaya başladı. Sesi titriyordu. “Ona mecnun dediler ayetinin
üzerinde olduğunu gördüm parmağımın.”
Bunu şu an bile yazarken ayak parmaklarımdan saç
... Sözgelimi evliyanın biri, müridlerinin gözü önünde yerden bir avuç balçık aldıktan sonra onu yoğurup bir kuş heykeli yapsa ve bu heykeli imanıyla canlandırdıktan sonra onu göklere salıverse, çamurdan yapılan bu kuşun uçmasına herkes şaşırırdı. Fakat bunun ardından insanoğlunun o umarsız hastalığı başgösterirdi: Aradan birkaç yıl geçtikten sonra hemen herkes bu durumu kanıksar, ve zamanla büyüyüp çoğalan, tarlaları bayırları dolduran o mucizevi kuşlara dönüp bile bakmazlardı. Belki de “ve in yerev âyeten yu'ridû ve yekuûlü sihrün müstemirr” ayeti kerimesince, her mucize onların gerçeklik duygusunun bir parçası olurdu. Üstelik bu duyguyu zedeleyenlerden nefret ederlerdi. Tarih bunun sayısız örneğiyle doluydu: Gâilevi adında bir âlim, onlara gök kubbenin değil de aslında dünyanın döndüğünü söyleyip kafalarını alt üst edince zavallıya çektirmediklerini bırakmamışlardı. Çünkü Arabîde aynı kökten gelen “hayret” ve “hayranlık” sözcükleri onların lügatında yoktu ve onlar mucizelere şaşmamak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Nitekim dünyanın döndüğüne en sonunda kafaları basınca bu kez de buna hayret etmekten vazgeçmişlerdi. Aynı şekilde onlar, düşlerini anlatanlara da kızıyorlardı. Çünkü düşler, onların gerçeklik duygularına aykırıydı. İşin kötüsü onlar, kendi gerçeklik duygularına gerçeğin ta kendisi diye bakıyorlar, aşina oldukları ve şaşırtıcı bulmadıkları her şeye gerçek diyorlardı. Oysa bu, gerçekdışı olanın tanımının ta kendisiydi. Çünkü Dünya'nın kendisi, bir mucize olarak, düşlerden kat be kat daha şaşırtıcı ve hayranlık uyandırıcıydı.
Gizli Kadın
Ah be annem! Ne vardı sanki bu kadar kendini unutacak? Hep onu örnek veriyorlar bana; “Annen ne kadar sabırlı bir kadın oysa!”, “Annen ne kadar fedakar, vefalı görmüyor musun?”. Kendimi kötü hissedeyim, hissedeyim de onların kurallarına uyayım istiyorlar. Ama ben annemden öğrendim aslında başkaldırmayı, kendisi yapamasa da benim içime bu tohumları
GEÇENLERDE DEFTERİME YAZDIĞIM BİR ŞEYLER
14 AĞUSTOS 2020 CUMA
.
En güvendiklerinin hayır en güvenmek istediklerinin yalanına şahit olmak. Bir doğrusuna inanmak isteyip affettiklerinin yalanlarında kahrolmak. Güveniyorsun birine sonra başka bir güvendiğinden o kişinin güvenilmez olduğuna dair bir uyarı alıyorsun. Tam o kişiye karşı mesafeli olman gerektiğine karar vermek üzereyken başka