Yıllar mı hızlandı yoksa
Ne çabuk geçiyor upuzun günler, geceler
"Daha dün gibi" derler ya hani
Meğer herkes kurarmış böyle cümleler
Sayfa 157 - Takvim-2008Kitabı okudu
Her zevk bir kusurdur - çünkü hayatta herkes zevk peşinde koşar ve herkes gibi davranmak, kusurların en siyahıdır.
Sayfa 383Kitabı okuyor
KENDİNİ ÖZLEMEK
Aslında insan, fark etmeden de olsa en çok kendini özler. Ben özlemi, öylesine derindir ki insanın, yaşadığı anın yani şimdiki zamanın içinde bunu tatmin edebilmesi için çok ciddi bir farkındalığa sahip olması gerekir. Eğer bu farkındalığımız yoksa andan tat almamız çok zordur. Bu yüzden beklentilerimizi ve umutlarımızı geleceğe yöneltiriz.
"Senin gibi çocuk katili olmayı reddediyorum netanyahu!" Sloganları atmak için neyi bekliyorsunuz acaba gerçekten merak ediyorum... Ama o yemiyor değil mi? Bundan 80 yıl sonra israil yıkılmışken de sizin gibileri çıkıp netanyahunun arkasından sallayacak, çünkü artık netanyahu yok olmuş olacak. Sahte samimiyetiniz laf kalabalığından öteye geçemiyor, bugün israile dur diyemeyen o gün de Almanya'da olsa yine ağzını açacak cesareti bulamayacaktı. Siz hep böylesiniz işte. Tehlike savuştuktan sonra hukukçu kesiliyorsunuz. Ama ne var biliyor musunuz? Geç kalmış adalet adalet değildir işte... İşinize gelince insan hakları, yahudiler öldürülünce soykırım, ama konu Filistin olunca herkes sus pus. yahudiler insan da Filistindekiler değil mi? Gerçekten baydı artık yahudi ajitasyonunuz... Sizin derdiniz Hitler ya da soykırım falan değil. Popüler Kültürün ve siyonist medyanın oyununa gelmiş zavallı bir güruhtan fazlası değilsiniz. Mazlumun yanında olmak yetmiyor, zalimin karşısında da olabilmek gerekir ama işte o yürek istiyor. He o da sizde yok. Demek ki neymiş? Okumak yetmiyormuş, insan olmak daha fazlasını gerektiriyormuş... Gerçekten insan olabilmeniz, vicdanınızın çifte standartlarından kurtulabilmesi temennisiyle.
Ara sıra, ateşlerin, belli belirsiz iri gölgelere karışan aydınlığının titreştiği zeminin üzerinden insana benzeyen bir köpek, köpeğe benzeyen bir insan geçiyordu. Bu meydanda, tıpkı cehennemin başkentindeki gibi ırklar ve türler arasındaki ayrım silinmişti sanki. Bu toplulukta erkekler, kadınlar, hayvanlar, yaşlarından, cinsiyetlerinden, sağlıklarından, hastalıklarından bağımsız bir şekilde ortak bir yaşam sürdürüyor, her şey birbirine karışmış, iç içe geçmiş gibi görünüyordu, herkes bir bütünün parçasıydı.
Sayfa 85Kitabı okudu
