Evrim sürecinde bilinçleştikçe aynı zamanda kibirlendi, diğer canlılardan üstün olduğunu düşünmeye başladı. Ama etrafta açıklayamadığı çok şey vardı. Ateşi tanımadan önce yangının, hava durumu ile ilgilenmeden su taşkınlarının başka bilmedikleri bir varlığın keyfine göre oluştuğuna inandılar, onları memnun ederseler bu facialar olmayacaktı güya ve
"Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaydaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur, kimi müdürlüğüne, kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez. Kağızman köylerinden birinde bir çift öküze tutunan bir adam tanıdım. Öküzleri besiliydi, pırıl pırıldı. Herkesin, 'Veli Ağa'nın öküzleri gibi öküz, yoktur' demesini isterdi. Daha gülünçleri de vardır. Ben, toplumdaki değerlerin ikiyüzlülüğünü, sahteliğini, gülünçlüğünü göreli beri, gülünç olmayan tek tutamağı arıyorum: Gerçek sevgiyi! Bir kadın. Birbirimize yeteceğimiz, benimle birlikte düşünen, duyan, seven bir kadın!"
Sayfa 70 - Destek yayınlarıKitabı okuyor
“Evet, arada siz mahcup oluyorsunuz.”
“Mahcup olup da ne olacak... Ben o kadını“ölüdür, ölü sayılır”diye zorla gömdürürdüm. Bir hekime mi inanırlar, yoksa yaşlı, cahil bir kadına mı? Her kötülük cahillikten geliyor. Ne yazık ki, halkımız çok cahil. O kadar cahil ki, ölüyorlar da öldüklerini bile bilmiyorlar, öyle insanlar var ki, çoktan ölmüş
