Veda etmenin en sanatsal yolu
— Günaydın, iyi geceler ya da iyi akşamlar! Satranç, kısa olmasına rağmen en uzun kitabı okumaya bedel bir etki bıraktı bende, kötü bir hafızam olmasına rağmen her detayını hatırlayabildiğim sayılı kitaplardan. Aslında biraz da kendimi burada buldum diyebilirim. Bu nedenle incelenmesini yazmamak saygısızlık olurdu bu esere. Herkese bir şeyler katabileceğini düşündüğüm bir kitap...
———SPOILER İÇEREBİLİR———
Kitap çaresizlik ve boşluk hissini çok akıcı ve sade bir dilde anlatıyor bizlere. Şans eseri bulduğu bir kitapla satrancın inceliklerini öğrenerek oyunu bir tutkuya dönüstüren ve giderek bu tutkusu yüzünden akıl sağlığını kaybeden birini anlatmakta.
Boşlukda kontrolsüzce düşüncelerin dağılmasının ne denli olaylara sebebiyet verebileceği ve verdiyi acının bir süre sonra fiziksel acıdan beter edebileceğini görüyoruz. fakat derinlerinde çok daha büyük anlamlar taşıyor. Bu kitap, aynı zamanda bir veda mektubudur. Stefan Zweig'in intihar etmeden önce tamamladığı son eseridi, Avrupa kültürünün nasyonal sosyalist tehlikede olduğuna da deyinir aynı zamanda.
Sonuç olarak Avrupa kültürüne ve hayata son veda diyebiliriz. Yıllar geçse de 
Satranç benim için hep ayrı bir yere sahip olacak... İleride farklı bir bakış açısıyla tekrar okumak için sabırsızlanıyorum. Teşekkürler 
Stefan Zweig
Keyifli okumalar. :)
