Kitabı ilk okuduğumda çok korkarak okumuştum sürükleyicilik açısından kitabın bazı kısımları çok sıkabilir ama onun dışında kitap sade ve anlaşılır bir dile yazıldığı için herkesin rahat ve kolay anlayabileceği kanaatindeyim
"Veronika Ölmek İstiyor" kitabını sonunda okuma fırsatı buldum. Neredeyse herkesin okuduğu bu eseri ben daha yeni bitirdim ve ne yalan söyleyeyim, Japon klasiklerinde olduğu gibi yoğun bir melankoli bekliyordum. Ama yanılmışım. Aksine, kitabı başından sonuna kadar sıkılmadan, keyifle okudum.
Bu kitapta, Veronika'nın içsel dünyasına doğru derin bir yolculuğa çıkıyoruz. Onunla birlikte yaşamın anlamını sorguladım ve kendi içimdeki potansiyeli keşfetmeye başladım. Veronika’nın hayatında karşılaştığı tükenmişlik hissi ve hayata karşı duyduğu umutsuzluk, bana da tanıdık geldi. Ancak, Veronika'nın bu duygulardan kurtulmak için gösterdiği çaba ve kararlılık, benim için ilham vericiydi.
Kitapta Veronika'nın yaşadığı deneyimler, kendi duygusal sıkışmışlığımı ve hayattan beklentilerimi sorgulamama yol açtı. Özellikle Veronika'nın "son şansı" gibi görünen bir anda nasıl dönüşüm yaşadığını ve içsel gücünü yeniden keşfettiğini görmek, gerçekten umut vericiydi. Onun mücadelesi, hayata dair bakış açımı tazeledi ve belki de hayatın gerçek anlamını bulmak için bazen kaybolmanın gerekli olduğunu bana gösterdi.
Geç okumuş olsam da büyük bir zevkle okuduğum bir eser oldu!
Spoileerrr
Önce diziyi izleyip sonra kitabı okudum. Yazarın diğer kitabını sevmiştim , bu kitap için ilk olarak dizisi kadar etkileyici olmadığını söyleyebilirim. Camilayı da bir tek ben mi sevmedim acaba. Kitaptaki hiçbir karakter ile bağ kuramadım o ayrı. Billy de üst düzey egoist biri mesela ama Camila resmen hırs küpü. Gördüğüm en manipülatif karakter. Ne diyeceğimi bilemiyorum ama beni aşırı rahatsız etti özellikle herkesin ondan melek gibi bahsetmesi ve ancak ölüp giderken adamın yakasını bırakıp onu Daisy e göndermesi. Genel olarak akıcı bir kitaptı ama çeviri kısmında problemler vardı bence.
Savaş ve Barış 1, Rus yazar ve asker L.N Tolstoy' a ait bir eserdir.
Savaş ve Barış 1, ilk kez 1869 yılında yayımlanmıştır. Savaş ve Barış L.Tolstoy'un diğer eseri olan Anna Karenina ile birlikte yazarın edebi yaratıcılıkta zirvesi olarak kabul edilir. 2009 yılında "Newsweek" tarafından hazırlanan "Top 100 Kitaplar"
Gülşah ve Şahin birbirini çok sevip kavuşamayan iki çifttir. Romanı okurken anlatılan anılarda zaman zaman mutlu oluyor zaman zaman da hüzünleniyorsunuz. Roman içerisindeki kahramanlar gerçek hayatta da karşımıza çıkan insanlardan. Bir Kürt oğlu ve bir Türk kızının aslında doğu batı çatışmasının yıllardır süre gelen kültür farkının da ayrılıklarına sebep olduğunu görmekteyiz. Aşkları için çok mücadele etmelerine rağmen bir türlü kavuşamadılar. Kitabın sonunda kendinizi ağlarken bulabilirsiniz. Aslında hepimiz bir Gülşah ve bir Şahin değil miyiz? Akıcı bir dili var ben romanı çok beğendim ve etkisinde kaldım. Herkesin okumasını tavsiye ediyorum. Hepinize keyifli okumalar diliyorum.
Neresinden başlasam bilemiyorum. Bildiğimiz klasik prenses hikayelerini evirip çevirip muhteşem bir şeye dönüştürmek ve bunu incelikle okuyucuya aktarmak inanılmaz bir şey. Sanırım seri toplam 2700 sayfa ve üzeri, ben her kitabı soluksuz bir şekilde okudum. Normal bir kitaba göre başrol sayabileceğimiz karakterler fazlaydı ama her biriyle tek tek bağlanabildim, her birinde bir parça bulabildim. Şahsen benim favorim Cinder ama her biri ayrı ayrı özel ve herkesin favorisi farklıdır bence. Kötü karakter Levana kitabı bilmeyen için masalların bildiğimiz kötü karakteri gibi gelecek ama seride gerektiği zaman hiçbir şekilde vahşetten kaçılmamış, bu da hikayenin akıcılığını ve kendine özel olmasını sağlamış. Spoiler asla sayılmaz ama 800 sayfa olmasına rağmen başından beri elimden bırakamadım ve her hikayenin bilindik sahnelerini bu kitapta görmek çok güzeldi. Fantastik severlerin okuması gerek, sevmeyenler bile okusa türünü sevdireceğini düşünüyorum. Bu seriye denk gelmek benim için çok iyi oldu başlayanların da pişman olacağını düşünmüyorum.
