Herkesin ‘keşke’ dediği bir anı vardır. Zihnimizde bazı düşüncelere kapı açmak istemesekte bazen onlardan kurtulamayız, işte keşkeler de o kapının ufak bir açığından çıkar gider, dilimize sonra sözlerimizi..
Sonra bir bakmışız ki ‘keşke’lerle yaşamaya başlamışız ve geçmişte yaşadıklarımızı veya yaşadıklarımızı ‘keşke’lerle şekillendirmeye çalıştığımızı farkederiz. Halbuki keşke dediğimiz her duygu düşünce ve yaşanmışlıklar bizim bu hayatta şekillenmemize, kendimizi tanımamıza yardımcı olur.
“ Keşke bunları yapmasaydım, keşke şu şöyle olsa” gibi düşüncelere kapıldığımızda onların arkasındaki hikmeti göremeyiz.
‘Keşke’ ile başlayan bir cümle aklımdan geçtiği zaman şu ayetle sükuna eriyor insan: “ Olur ki bazen hoşunuza gitmeyen bir şey sizin için hayırlı olur ve hoşunuza giden bir şey de sizin için şer olur. Allah bilir, siz bilemezsiniz.”(Bakara 2/216)
Yani ‘keşke’ lerle ruhumuzu daraltmak yerine oradaki hayrı görmeye çalışmak ruhumuzu dinginleştirecektir.
Bu dünyada bir yolcuyuz ve bu yolculuğun ‘keşke’ lerle bitmesine izin vermeyip, olanın olması gerektiği için olduğunu düşünmeliyiz.
‘Sadraşifa’