Kimse başkasını yargılayabilecek kadar yüksekte değildir kimse sonsuz ruhu saygı uyandırmayacak kadar alçak değildir.
…ama söyleyin bakalım şimdi, korkunç bir şey değil mi bu, bu hiyerarşi, bu basamaklar, boş bir basamağa atlamak için bu tetikte olmalar... iğrenç bir şey. .. bir de kalkmış bilgiden söz ediyorsunuz!”
Yaşam devam edecek. İnsan, kümeler kuramı ve nicelikler kuramı ve her türlü astronomik hesaplamalarla meşgul olacak. Ve şansımız yaver giderse, bilgi kuramı ve mantıksal temellerde epey bir parça ilerleme sağlanacak. Bu yetmez miydi?
Ve içinden gelinmiş olunan karanlıktan, yeni bir karanlığa doğru ilerlenecek, yıldızlar siyah zemin üzerinde dururlar, ama ölümün büyüklüğü ve yüceliği içinde ortaya çıkarak, karanlık suyun yüzeyine kayacaklardır.
Bu yetmez miydi?
Ve kökenin ve amacın yitip giden güvensizliği, yalnızlığın ve kalbin sesi içinde biraz daha aydınlanacak. Yaşamın dışında amaç, ama yine de yaşam. Ey aşk!
Bu yetmez miydi?
Dışarıda hayat çağıldıyor, uzaklarda, kavranamaz, korkunç, tükenmez, ama kalbin içinde de aynı şekilde kavranamaz, aynı şekilde korkunç, aynı şekilde tükenmez çağıldıyor. Aynı şekilde dehşet verici.
Bu yetmez miydi?
Vergilius hep kendi tarlalarının sınırlarında gezinmiş, her zaman kendi hayatının sınırboylarında kalmıştı; huzur nedir bilmeyen bir insan; ölümden kaçarken ölümü arayan, eser vermek isterken eserden kaçan biri; bir âşık ama yine de hep kovalanmaya yargılı, gerek iç gerekse dış dünyanın tutkuları arasında yolunu kaybetmiş, kendi hayatına sadece konuk olabilmiş biri
Sayfa 27Kitabı okuyor
"Bir kötülük, dalgaya dönüşmüş bir kötülük, dile getirilemez, kavranılması imkansız bir kötülük dalgası alanda kaynamaktaydı; bu kötülük elli bin, yüz bin ağızdan kusuluyordu, bu kötülüğü herkes duymaksızın, hatta kötülük olduğunun bilincine bile varmaksızın birbirine haykırmaktaydı; buna rağmen yine herkes, cehennemi çağrıştıran bir
Bilgi almak istiyorsanız nefret edene başvurun, fakat bilmek istiyorsanız sevene.
Sayfa 193 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Ağustos 2023
… olan, olmuş, olmakta ve olacak olanlar, insan yüreğinin aynasıdır ve insan kalbini bilen, en eskiyi ve en yeniyi bilir, artık o büyücü değil, bir bilendir, bir görendir; gündelik basit bir söz öyle güçlüdür ki her zaman tüm doğayı açıklamaya yeter.
Sayfa 191 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Ağustos 2023
…kendi ölümünle uzlaşmadan önce, başkalarının ölümüyle ölemezsin.
Nasıl zalim, korkunç bir güç onu ele geçirmişti ki, bütün bunlara düşmanca bir tavır alıyordu? Ah, tam olarak yaşamdı bu, yaşamın kendisi, insanın teslim olduğu en korkunç güç…
Geçmiş karanlık bir buluttur ve dalgalar bizi karanlığın denizinden çıkarıyor; kabaran sular tarafından yükseğe taşınıyor, kör yalnızlığın içine atılıyoruz. Özlemin sınırı burada ve aydınlık olan, eskiden kalanın dalgasına geri vuruyor.
Yaşam bir yerlerde karanlık çağıldıyor, sonsuz, ulaşılmaz, anlaşılmaz.
Kötü olan, çılgınca olan, tıpkı mucize gibi, dünyada doğrudan doğruya mevcuttur, meteor gibi yaşamın ortasına düşer ve ölümü içinde taşır, hiçbir düşünceyle algılanamaz.
Yalnızdır ölümün sesi, çocuksu ve histerik bir gönülden gelse bile.
…bedeninin içinde nice sayısız yaşam ve nesne toplanmış, düşüncesini nice sayısız kez dölleyip hiçliğin içine düşmüştü.
Yaşamın tüm dereleri, anımsamanın ve unutmanın tüm dereleri gecenin sessizliğine dökülür. Yeryüzüne atılıvermiş insan, soluk alıp veriyor ve düşü yeryüzünden yukarı doğru yükseliyor.