Bağlanmadan, kaybetmeden, yanılmadan, zevke zefaya kapılmadan, kendinden uzaklaşmadan, zaafların olmadan, yaşattığın kapanmamış hesapları yaşamadan "ben oldum tekamül ettim" demenin bir yanılgı olduğunu anlatıyor özetle. Yıllarca meditasyon yapabilirsin, oruç tutabilirsin, çok derinlikler yaşayabilirsin... yazarın dediği gibi bunlar oyalanma kerametleri olabilir ancak.
Sonlara doğru Siddharta daha önceden gizli bir kibirle baktığı "çocuk insanların" mücadelesini ve oyalandığı şeyleri anlıyor, yaşıyor ve herkesin bir tamlık içinde olduğuna varıyor.
Zamanın olmadığını fark ediyor. Bir günahkarın içindeki kesişi ve bir kesişin içindeki günahkarı aynı anda görüyor.
Herkesin idrakine göre okuduklarından farklı şeyler fark edeceği bir kitap. "Söz anlamı biçer" mealinde cümleler vardı zaten içinde. Belki de o yüzden kitaba 10 puan veremedim çünkü bazı şeyleri anlayamadım, sözler bana yarım açıldı. Kendime göre bu kitap 9 puan, belki yine okuduğumda 10 veririm sözler idrakime açılır.
