İkisi birden olmuyordu : Hem dünyadan öç almak, hem dünyada kalıp yaşamayı sürdürmek.
Sayfa 69Kitabı okudu
Ben rüyalarda da aynıyım...
Bu yüze hiç durmadan bakmak gelirdi içimden, elimden geldiğince de bakardım, derste olsun, teneffüste olsun. Ama gizliden gizliye bakardım, kimse görmeden, Carolina'nın kendisine bile belli etmeden çünkü çok utangaçtım ben.
Düşlerimde daha az utangaçtım. Düşümde onu elinden tutuyor, ormana götürüyor, onunla agaçlara tırmanıyordum. Bir dalın üzerinde, onun yanında otururken yüzüne bakıyordum, iyice yakından ve ona öyküler anlatıyordum.
Yükselmek hiç sorun değildi. Ama sonra yere nasıl inerdi insan?
Sayfa 10Kitabı okudu
Yükselmek hiç sorun değildi. Ama sonra yere nasıl inerdi insan?
Sayfa 10Kitabı okudu
Sürekli bir şeyler yapmak "zorundaydı" insan, yapmalı mıydı, yapmamalı mıydı, keşke yapsaydı ya...
Sayfa 81Kitabı okudu
Sürekli bir şeyler yapmak "zorundaydı" insan, yapmalı mıydı, yapmamalı mıydı, keşke yapsaydı ya .. . kendisinden hep bir şeyler bekleniyor, isteniyor, alınıyordu: Onu yap! Bunu yap! Ama şunu unutma! Ötekini hallettin mi? Neredeydin şimdiye kadar? . . Hep baskı, hep üsteleme, hep zaman darlığı, hep gözünün önüne tuttukları saat . . . O zamanlar pek ender oluyordu insanı rahat bıraktıkları ..