daha once boyle bır kıtap okumadıgınıza emınım kıtap gercekten cok sıra dısı tam hersey artık yerıne oturdu derken bırden butun kurgu degısıyor ve ınsanı sasırtmayıbecerıyor okumanızı tavsıye ederım pişman olazmsınız :)
Camlar şehri ne de çabuk bitti öyle. Ama ben daha kalp atışlarım yavaşlamadan yine kendimi kitaplığının önünde buldum. Jace ve Clary artık birbirlerine ait olduklarından eminler, ve Jace Clary'den bir savaşçı yaratıyor. Söylenecek ne var ki? Ne Jace'in ne de Clary'nin saklayacak birşeyi yok. Simon Lewis, namı diğer gündüzyürüyen, şu anda alnında tarihteki ilk gölge avcısı mührünü taşıyor, yani bir nevi dokunulmaz bir gündüz yürüyen Sebastian Verlac adıyla bilinen Jonathan Christopher Morgenstern, gölge avcılarının altın çocuğu Jace Herondale tarafından tarihe karıştırılmış durumda, Fray ailesi ise tekrar bir arada. Ama maalesef tehlikenin olmadığı bir dünyada gölge avcısı olamazsınız. Adem'in Havva'dan önceki karısı Sebastian'ı sahiplenmiş gibi duruyor. Kendi oğluymuş(!). Aptallardan oluşan bir orduyla, tabutta yüzen bir cesedi korumak pek de akıl kârı bir iş değil. Asla da olmadı. Öyle ya da böyle, Lillith yenilecekti. Boşluğa düşecekti. Jace, sadece biraz ittirdi diyelim. Neyse ki savaş sorunsuz bitti. Esas problem, Clary Jace'in savaş alanında bir dakikalığına yalnız bırakınca çıktı. Çatıya döndüklerinde, ne Jace oradaydı, ne de ölü olması gereken sahte Sebastian. Peki şimdi ne olacak?
Sizi merak içinde bırakan bu kitap sürükleyiciliğin de ötesinde.
Herşey bittiğinde, kötülerin de yeni bir sayfa açabileceğini size gösteren bu kitap, baş döndürücü, korkutucu bir sona sahip. Okumadan geçmeyin derim
Faruk Duman'ın yeni kitabı bir öykü kitabı değil, bir deneme kitabı. 43 bölümden oluşan kitabında Faruk Duman yazı nedir, yazar neden yazar ve edebiyatın amacı nedir, sorularının etrafında döne döne önümüze çok güzel düşünceler koyuyor.
Duman'ın edebiyatı bir ormanda yaşayan imgelerden oluşuyor. Bir dil işçisi olarak yazarın bize gösterdiği, ya
gitti!
kaçarcasına gitti….
bir düş gibiydi o son gece…
sonbahardı ve o gece bugün sahiden
bir düş benim için….
gece boyunca ağladım yalvardım ona…
ama o gitti…
bakışları hala gözlerimin önünde,sesi
hala kulaklarımda…
bir düşten gelip bir düşe girer
gibi,gitti…
aşk dolu bir yürekti…
bir gölge gibi,kıyıya vuran dalga
gibi,güneşe maruz kalmış cılız kar gibi
kayboldu…
şimdi artık uzak,
herşey çok uzak…
aramıza uzaklık girdi…
ayrıldık….
ayrılık kaderimiz oldu…
ben burada o orada habersiz…
ancak ruhlarımız bir…
kulaklarımda onun sesi yankılanıyor,beni çağırıyor
gidecegim bende…
Mehmed uzun
Nazan Bekiroğlu'nun okuduğum ilk ve tek kitabı. Böyle nazenin bir insanın kitaplarını okumak gerçekten çok farklıymış.
Kendisi bize en sıradan gelen olaylara, duygulara, nesnelere betimlemeleriyle öyle bir renk çalıyor ki , zerafetinden gözlerimiz kamaşıyor. Güzelliğe dair tasvirleri okudukça kalbinizde bir sıcaklık, ruhunuzda bir hafifleme
Deniz Gezmiş ve arkadaşları hakkında daha önceden Darağacında 3 Fidan kitabını okumustum ama bu kadar ayrıntılı degildi tabi..
Baktığımızda 20-25 yaşındaki bu gençler hepsi de ülkenin en iyi üniversitelerinde okuyorlardı, zeki cocuklardı ,isteselerdi hepsi maddi olarak iyi bir gelecek sahibi olabilirdi ve bu düzende en güzel köşeleri
