💔📚 " Yüreğimizin Kırıntıları..." 📚 💔
.
.
✔️ 📚 Organlarımızdan en hasass olanı kalbimiz değil mi? En ufak bir sorunda veya yaşanan olaylarda kendini hemen sana hatırlatan organımızdır.
.
.
✔️ 📚 Hani diyorlar ya insan kendinin doktoru olmalı diye... Işte tam da burdan başlıyor doktorluğumuz yani organlarımızın ağrısını hissettiğimizde veya neden olduğunu biz bildiğimiz için onun şifası da aslında zaman zaman bizim elimizdedir.
.
.
✔️ 📚 Ekmeğin sofrada bıraktığı kırıntılar gibi zaman zaman yüreğimizin kırıntıları önümüze adeta seriliyor. Ufak kırıntısı bile canımızı yakmaya yetiyor hatta çok zorlu geçiyor.
.
.
✔️ 📚 Kalbin varlığı unutulmaz ve bulunmaz özel bir organımızdır. Kalbine iyi bakarsan onun gibi duygusal, iyimser bir organın asla olmadığını fark edersin.
.
.
✔️ 📚 Bir kalbi üzdüğünde o hemen sinyalleri yakar. Uyarısını bedeninde yaşattığı sancılarla hatırlatır. Sana konuşamaz ama bir mesaj verir. Bunu herşeyden önce kendine yapma der! Kalp vicdan, vefa, samimiyet dediğimiz duyguların ana binasıdır. Onun için diyorum ki kalbinizi dinleyin güzel yollar alacağınıza eminim!
.
.
❤️📚 Güzel yüreğinizle yine beni yalnız bırakmadınız! Yüreğim ile teşekkür ediyorum ❤️ sizi seviyorum 🤟 ❤️ İyi ki varsınız ❤️
Bir daha ki yazımda görüşmek üzere Allah'a emanet olun 🤲❤️📚
.
.
✔️ 📚 #vesselam #incigeçkil
İnci Geçkil // @inci_kitap1
Herşeyden önce SAMİMİYET...
Yine Peygamberimiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
"Sahibini çirkin davranışlardan ve eğriliklerden alıkoyamayan namaz, Allâh (C.C)'dan daha da uzaklaştırır, gafil kimselerin namazı ise çirkin davranışlardan ve eğriliklerden alıkoymaz."
27 Haziran 1924’te (24 Zilkade 1342) Amman’dan Hicaz’gittik ve 19 Ağustos 1924’te (19 Muharrem 1342) geri dön dük. Biz dönüş yolundayken 14 Ağustos 1924’te Vehhâbîler Doğu Ürdün’e yeniden saldırdılar, ancak bu sefer de 500 ölü ve birçok yaralı bırakıp püskürtüldüler.
Yokluğum sırasında Suriye sınırı taraflarında emniyet ve huzuru bozan birtakım
KAÇMAK VE YAKALANMAK
Müslüman düşünceli, günlük hayatını, da elinden geldiğince İslâmî esaslar doğrultusunda düzenlemek eğiliminde olan insanlar için yaşadığımız hayat biçimi ve topluma hakim olan kavrayış tarzları benim görüşüme göre iki çıkış yolu açıyor. Bunlardan biri hayatın akışını yok sayarak kendi doğru bildiği düşünme biçimi ve davranış
Sana ölüm gelecek, kabre gireceksin, kabir, darlığını ve azabını senin üzerine salacak ve kıyamet gününe kadar bu azap içinde kalacaksın. Sonra yeniden kabirden çıkarılacak ve büyük toplantı için haşredileceksin. Orada zerre kadar şeylerden, kısacık bir sürede yaptığın işlerden bile hesaba çekileceksin. Az veya çok herşeyden sorgulanacaksın. Sen cansız bir putsun, manasız ve kuvvetsiz kuru bir derisin, ateşte yakılmaktan başka hiçbir işe yaramazsın. İbadetinde samimiyet yok. İbadetinde can olmayınca sen ve ibadetin ateşten başka hiçbir şeye yaramazsınız. Yorulmana ne gerek var? Yaptığın amellerde samimi değilsen bunun sana hiçbir yararı olmaz. Sen çalışıp yorulanlardansın. Dünyada çalışıyorsun, kıyamet günü cehennemde de yorulacaksın. Ancak tevbe eder, ölüm gelmeden önce özür dilersen iş değişir. Ölüm gelip de kapı yüzüne kapanmadan önce müslümanlığını yenileyerek, güzel ve samimi bir tevbe ederek Allah’a dön. Aksi durumda tevbe kapısından giremezsin.
Sayfa 107 - Gelenek YayıncılıkKitabı okudu
Şimdi kapatın gözlerinizi en içten dilediğiniz şey için,açin ellerinizi.Herşeyden önce samimiyet gerek.Herşeyden öte aşk...Aşk ile isteyin.Teslimiyet gösterin.Bir daha açılamayacağını düşünün gözlerinizin.Bir daha isteyemeyeceğinizi düşünüp isteyin.
"Herşeyden önce samimiyet gelirdi.
Sevda sırdı. Söylenmezdi.
Sevilenin adına türküler yakılır ama onun ardından kimseye yakınılmazdı..."