Heyecanlı Arşimet
Antik çağın dahilerinden Arşimet, hayatı boyunca banyo yaptı ve her banyoya girişinde su yükseliyordu. Ama sadece kralın tacının hacmini ölçmek için bir yöntem ararken yükselen suyun harika bir hacim ölçme çözümü olduğunu fark etti.
O kadar heyecanlıdı ki banyodan çıplak çıktı.
Sayfa 51 - Olimpos
Bir gün, Kral, kuyumcusundan şüphelendiği için tacının saf altından yapılıp yapılmadığını öğrenmek ister ve Arşimet’in kapısını çalar. Yalnız bir şartı vardır; taca zarar gelmeden şüphelerinin giderilmesini istemektedir.
Soruna çözüm arayan Arşimet hamama gider. Hamamdaki teknelerden birine oturunca, taşan suyun miktarının, vücudunun suya daldırdığı kısmının hacmine eşit olduğunu fark eder. Sorunu çözmüştür! O heyecanla birlikte, yarı çıplak, bağıra bağıra evine doğru koşmaya başlar. Aynı işlemi evde tekrarlar. Tacın ağırlığına eşit saf altını ve tacı, ayrı ayrı suya batırarak, taşırdıkları suyun miktarını ölçer ve bunları birbiri ile karşılaştırır. Kral şüphelerinde haklıdır. Taşan su hacimleri eşit değildir.
Sarayındaki bu bilim adamının olağanüstü buluşlarından fazlası ile etkilenen Kral, Arşimet’in potansiyelinden askeri amaçlı olarak faydalanmayı ihmal etmez ve himayesindeki bu bilgeden şehri savunmaya yönelik silahlar da geliştirmesini ister. Haksız da çıkmaz, hidrostatiğin ve matematiğin ustası,
silahların da hakkını vermekte gecikmeyecektir.
Sirakuza savunması esnasında kendi icadı olan mancınıklar ve vinçler kullanılmıştır.
Aynalardan yansıttığı güneş ışınları ile Roma gemilerini yakması ise rivayet olarak kabul edilir.
Sayfa 28 - Romalı mimar Marcus Vitruvius’un, Arşimet’in ölümünden iki yüz yıl sonra aktardığı bir rivayete göre;Kitabı okudu
Suyun kaldırma kuvveti( Arşimet prensibi)
Soruna çözüm arayan arşimet hamama gider. Hamamdaki teknelerden birine oturunca, taşan suyun miktarının, vücudunun suya daldırdığı kısmının hacmine eşit olduğunu fark eder. Sorunu çözmüştür! O heyecanla birlikte, yarı çıplak, bağıra bağıra evine koşmaya başlar.
Sayfa 38Kitabı okudu
Öyle ki Romalı mimar Marcus Vitruvius’un, Arşimet’in ölümünden iki yüz yıl sonra aktardığı bir rivayete göre; bir gün, Kral, kuyumcusundan şüphelendiği için tacının saf altından yapılıp yapılmadığını öğrenmek ister ve Arşimet’in kapısını çalar. Yalnız bir şartı vardır; taca zarar gelmeden şüphelerinin giderilmesini istemektedir.
Soruna çözüm arayan Arşimet hamama gider. Hamamdaki teknelerden birine oturunca, taşan suyun miktarının, vücudunun suya daldırdığı kısmının hacmine eşit olduğunu fark eder. Sorunu çözmüştür! O heyecanla birlikte, yarı çıplak, bağıra bağıra evine doğru koşmaya başlar. Aynı işlemi evde tekrarlar.
Tacın ağırlığına eşit saf altını ve tacı, ayrı ayrı suya batırarak, taşırdıkları suyun miktarını ölçer ve bunları birbiri ile karşılaştırır. Kral şüphelerinde haklıdır. Taşan su hacimleri eşit değildir. Böylelikle Arşimet’in bu bulgusu, ‘Suya kısmen veya tamamen batmış durumdaki bir cismin su içindeki ağırlığına eşit bir kuvvetle yukarıya doğru kaldırılması’ şeklinde özetlenebilecek ‘Arşimet Prensibi’ olarak tarihe geçmiş; Arşimet, hidrostatik biliminin mimarı olurken, kuyumcu da kellesinden olmuştur.