Saramago;
Evde hiç kitabım olmadığından ( kendi kitaplarıma , yani her ne kadar arkadaşımın verdiği borçla da olsa kendi paramla satın aldıklarıma , ancak on dokuz yaşında sahip olacaktım..
Jose Saramago 18 Haziran 2010 ‘da Lanzorete ‘deki evinde öldü. Ama yıldızlara yükselmedi , o yeryüzüne aitti.
Kitapların içinde okurlar da yaşar , onlar da, tıpkı kendisi gibi , anlamak için okurlar ,yalnız kalmamak için, saygı görmek için..
Ona göre edebiyat hem düşünce hem de başkaldırı ve entelektüel mücadele aracıdır, dünya görüşüne daima yön vermiş olan hümanizme gönülden bağlıdır, özgürleşme yolunun buradan geçtiğine inanır.
Kitaptan edindiğim bilgiler sayesinde okumadığım son iki kitabını almaya karar verdiğim benim için çok özel yazarın , bu kitabın daki bölümler şöyle sıralanıyor ;
Kendini açılaması, eserlerini yansıması , İsveç akademisi konuşması, Nobel yemeğinde yaptığı konuşma , otobiyografisi ve son olarak da Fotoğraf albümü.
Kitap okurken her defasında aklıma gelen bir düşünceyi bana hatırlatan bir paragraf;
Dört beş- yıl boyunca geçimimi çeviriden kazanarak durumu elimden geldiğince idare ettim.
Bu alanda çalışmış olanlar geçimini çeviriden kazanmak nedir iyi bilirler. Karşılığı hakkıyla verilmeyen bir iş, pek bilinmeyen bir uğraştır ; çok çalışmaya , çok iş teslim etmeye ve sonsuz bir sabra dayalıdır.
Bu vesile ile tüm çevirmenlere saygılarımı sunarım.
Eğer Saramago'nun dört beş kitabını okuduysanız muhakkak bu kitabı alın. Eminim daha sonra diğerlerini de okursunuz.
