Ama bugün durum farklı: Bana hayatı sevdirecek her şeyi kaybettim, bugün ölüm bana beşiğinde sallayacağı bebeğe gülümseyen sütanne gibi gülümsüyor; bugün kendi irademle ölüyorum ve tıpkı zindanımda üç bin tur, yani otuz bin adım attığım, yani yaklaşık on fersah yürüdüğüm umutsuzluklar ve öfke dolu bir gecenin ardından olduğu gibi, bezgin ve tükenmiş bir halde uykuya dalıyorum ...
•Belirsizlik tüm işkencelerin en kötüsü.
“Hayat ve kader pamuk ipliğine bağlı!..”
Okur Takip Önerileri
•Bu yüzden siyasi olmasa da özel görüşlerim üç duyguyla sınırlı: Babamı seviyorum, mösyö Morrel’i sayıyorum ve Mercedes’e tapıyorum. ❥
“Bir kadın kocasından başka birini seviyorsa dürüst ve iyi yürekli bir ev kadını olamaz.”
“Nasıl olur, demek hiç şarap kalmadı! Baba, yoksa paranız mı bitti?”
“Sen burada olduğuna göre hiçbir şeyim eksik değil,” dedi yaşlı adam.
Dürüst insanlar için gökyüzünde Tanrı vardır...
•Paltom bile ağır gelirken, nasıl taşırım, koskoca dünyayı sırtımda?
Sanki o her yanı kaplayan sessizliğin gerçeği geri getirmesini ve her şeyin normale dönmesini bekler gibiydi...
Ölmekten müthiş bir şekilde korkuyordu. Çünkü henüz gerçek anlamda yaşamamıştı.
Asıl şansızlığımız bu kadar uzun süredir buna inanmış olmamızdı.
“Biraz daha uyusam bütün bu olanlardan kurtulabilir miyim?”
Ölüm Charlotte, soğuk, ıslak bir toprağın içine yatırılıp, üstü yine toprakla örtülmüş bir insan.
