Çünkü bir cemaatin huzurunda hiç kimsenin anlayamadığı bir şekilde konuşmak abesle iştiğaldır. Üstelik o cemaata açıkça hakaret etmek, onlarla alay etmek ve kibir taslamaktır. Bu şeyler de küçük insanların zaaf ve kusurlarıdır. Anlaşılmadan konuşmak meziyet olsaydı, dilsizlerin hım hımları veya kedilerin mır mırları en büyük meziyet olurdu.