Hiç İnmemiş Ol İçime
“O ilk güne götür beni. Seni tanıdığım güne bırak. Gülüşün ukde kalsın içimde. Keşkelerim güzel olsun sana dair. Bir daha hiç karşılaşmayalım. Tanıştığımıza memnun olalım ve ötesine geçmeyelim. Sen yoluna git, ben yoluma...”
O ilk güne götür beni. Seni tanıdığım güne bırak. Gülüşün ukde kalsın içimde. Keşkelerim güzel olsun sana dair. Bir daha hiç karşılaşmayalım. Tanıştığımıza memnun olalım ve ötesine geçmeyelim. Sen yoluna git, ben yoluma. Temizliğini yitirmeyelim hiçbir şeyin. Şimdi ki gibi değil, iyi kal hatrımda. Kaç yüzünün olduğunu anlayacak kadar tanımayayım seni. Böyle keşke olma! O günün masumiyetiyle kalsın merhaban parmak uçlarımda. Ağlamasın şiirler. Sana hasret kalayım, dünlere değil… Sen hiç inmemiş ol içime. İçimin duvarlarını rengarenk boyayıp ateşe vermemiş ol. Tozpembe kalsın her şey. Ardından küfürler değil, içli şiirler savurayım…
O ilk güne götür beni. Seni tanıdığım güne bırak. Gülüşün ukde kalsın içimde. Keşkelerim güzel olsun sana dair. Bir daha hiç karşılaşmayalım. Tanıştığımıza memnun olalım ve ötesine geçmeyelim. Sen yoluna git, ben yoluma. Temizliğini yitirmeyelim hiçbir şeyin. Şimdi ki gibi değil, iyi kal hatrımda. Kaç yüzünün olduğunu anlayacak kadar tanımayayım seni. Böyle keşke olma! O günün masumiyetiyle kalsın merhaban parmak uçlarımda. Ağlamasın şiirler. Sana hasret kalayım, dünlere değil… Sen hiç inmemiş ol içime. İçimin duvarlarını rengarenk boyayıp ateşe vermemiş ol. Tozpembe kalsın her şey. Ardından küfürler değil, içli şiirler savurayım…