'' Görülen; aslında bize öğretilen, sık duyulan ve hafızadaki verilerin görülene, daha önce görülen bir şeye benzetme yaptığımızda ortaya çıkan sahteliktir. Görülen aslında görüldüğü sanılandır. Bu durumda gözlerimiz kapalı iken (uzun süredir kapalı ise öyle kalıyor, kör oluyorsunuz - dünyaya sadece gördüklerimiz dersek her şey siyah bir hiçlik olmadığı için bu bakış açısı yanlıştır.) hatta tüm beşeri - veya beşeri güçteki - duyularımız kapalı iken hissedilen, duyumsanan asıl gerçek görülen - görülmesi gereken - değil midir ? ''
nesin neredesin kimsin demek istemiyorum artık
Bir kaygı Kemiriyor içimi! Ölüm korkusudur... ~ Gılgamış
Gılgamış-Enkidu
Gılgamış, dostu enkidu ölünce ilk kez hiçlik duygusuyla karşılaşır. Hiçle yüz yüze gelip varlığın bir çöküş olduğunu da kavrar aynı zamanda. Bu çöküş bir anda dünyaya atılmışlığın bilincine varır. Çünkü Tanrılar olmadan yaşaması gerektiğini fark eder artık. Bunun üzerine Tanrılara karşı olan korkusunu da yitirir. Bu da özgür olmak anlamına gelir. Özgürlükse yaşam acısı demektir bir bakıma göre. Aynı zamanda ama: Yaşamdan haz almak ve varoluşun bedensel, ruhsal ve tinsel sevincini yaşamak demektir.
Sayfa 40
