Hiçlik, cehennem azabı çekmekten iyidir.
Sayfa 72Kitabı okudu
Din konusuna hiç girmiyorum. Bence, din, Tanrıya uygun bir yaşam alanı değil. Bilgiyi hiçe saydığı, merakı dışladığı gibi, inanç da içermiyor. Totoloji ve oksimoronla örülü, yüzeysel dizeler. Sizi yaşlı ve huysuz, maço bir baba konumuna hapsediyorlar. Lacan'ın "Büyük Ötekisi çuvala sığar mı? Antropomorfik bir Tanrı tasavvuru, bana pek
Bildiğini üzere, hayatın ana fikri, dünyanın konularıyla çelişiyor. Ufkumdaki tabelalar yalnızca dehşetengiz ihtimalleri gösteriyor: Katışıksız hiçlik ya da cehennem azabı. Üslubunuzu ve yöntemlerinizi sorgulamak bana düşmez ama gerçekten insanları cayır cayır yakıyor musunuz? Sizi, ölümden sonra dirilişi, melekleri, peygamberlerin mucizelerini...kısacası insanı mümin katına yükselten önermeleri, bir hipotezin parçaları olarak düşündüğümde, tablodaki yegane somut veri kıyamet. Sanırım, zihnimin çarklarına, umutsuzluğun yağı bulaşmış. İnsanların size iman etmesi, cidden önemli mi? İtaat ve teslimiyet talebiniz, ilahi azametinizle çelişmiyor mu?
Sayfa 174Kitabı okudu
...Oğuzhan Âsım GÜNEŞ...
"Demeliyim ki şu hayat bir katre-i andır
Varlıkta hiçlik ve hiçlikte varlık aşktandır
Nefsi sorarsan o emmarede bir çıyandır
Küfür kuytularda giz şimdilerde ayandır
Bu ıstırap miskinden zahitlere beyandır
Muttasil-ı muştuya mazhar Hakk'a uyandır Maksudu İlahî olanın ameli püryandır
O zaman-ı ahir cehennem gibi üryandır
Had ile fiil kulda
Sayfa 144
Hiçlik, cehennem azabı çekmekten iyidir.
Varlık ve Hiçlik
Kendini dünyada bulduğu andan itibaren başlayan bir sorumluluğa firlatılmış varlık koşulunun dehşetle farkına varan kişinin artık vicdan azabı ya da pişmanlığı ya da özrü yoktur; o, mükemmel bir şekilde açığa çıkmış ve varlığı bu açığa çıkışın içinde yatan bir özgürlüktür yalnızca. Ama (...) çoğu zaman kendimizi kandırma yoluyla bu dehşetten kaçarız.
Sayfa 139
