Zaman ve ihanet
zaman diye hitap edilen vefasız, ne de tez geçti
hala yüreğimdeki çocukluk hevesleri bitmedi
ömür denilen yalancı dost, ne de tez terk etti
ne yazık ki ayrılık acısı daha sona ermedi
yaşam, elimden bir avuç kum tanesi gibi aktı
henüz gönlümün kanayan yarası dinmedi
bir yangın var, her geçen gün şiddetlenen
yanıyor yüreğim, söndürecek kemale ermedi
yanıyor yüreğim, bahtıma hicran düştü
hicran bir an dahi dinmedi
ölüm dindirir zannediyordum bu kahrı
bu öyle bir ıstırap ki, bir an dahi beni terk etmedi
Geç Kalanlar 
Yunus Emre Karakaya
Hicran: Ayrılık acısı
Ayrılık, hasret ve hicran... İşte ölümden zor olan.
Sayfa 141
Aşkın deryasında yedim vurgunu
Hicran serumunu takıyor hasret
Sevdalı yüreğim hüzün yorgunu
İçimde dert oldu akıyor hasret
Ah tütsüsü her dem efkârım dile
Bezdirdi canımdan çektiğim çile Yandığım ateşler dönmüyor küle
Nârının közünde yakıyor hasret
Nazlı yar gizlenip gönülden vurmuş
Ayrılık acısı ölümden zormuş
Gam yarası kalpte ateşten kormuş
Sızlanıp yanmama bakıyor hasret
Duygularım ağlar çağlar coşarım
Vuslat yollarında dağlar aşarım
Kendime garibim esrik yaşarım
Mest-i harap etti yıkıyor hasret
Sayfa 27Kitabı okudu
Ne Güzel Divan Edebiyatı!..
Alınmaz zevk-ı cam-ı vasl bi-hamyaze-i hicran
Alan firkat-keşandır lezzetin vakt-i mülakatın.
[Ayrılık acısı çekmeyen, kavuşmanın lezzetini nasıl idrak etsin?Acıkmadan yemeğin lezzeti,susamadıkça suyun kıymeti bilinir mi]
Nabi
Su uyur, düşman uyur, haste-i hicrân¹ uyumaz!
(¹ayrılık acısı çeken)
● 
Şeyh Galip ●
Hicran: Ayrılık acısı
Ayrılık, hasret ve hicran... İşte ölümden zor olan.