Efendimiz (sas) her okuduğu âyeti kendine yeni inmiş gibi okuyordu. Onun için sahâbenin dilinde dolaşan bir cümle vardır: "Cebrail'in tazeliğinde Kur'ân okumak." Eğer biz Cebrail'in tazeliğinde Kur'ân okuyabilsek kendimizi hesaba çekeceğiz. Hesaba çekilmeden önce hesaba çekeceğiz. Hâlimiz, ahvalimiz okuduğumuz o âyetlerin bağlamında yeniden gözümüzden dökülecek, hayatımızda farklı bir biçimde anlam bulacak ve bizi başka yerlere götürecek. Eğer böyle yaparsak "İyyake na'budu ve iyyake nesta'în" diyebilirsek Abdullah olabiliriz.