Sabır, hiç yüzü ekşitmeden acıyı yudum yudum içine sindirmendir. :)(Cüneyt Bağdadi)
ANNELER YAŞAYARAK ÖLÜRLER...
Annem...Türküleri seven,boynunu bükülü tutmayı hayattan öğrenmiş annem;
acılarını yattığı yatağa taşıyan,kimselere ümit beslemeyen kendi ümidini kendi doğuran annem,sana bu mektubu yakınında bildiğin ama uzakta yaşayan aciz bedenimle karalıyorum.Düşlerine yenik düşmüş,hayalleri hastalığı olmuş küçük bir kadın olarak
HUZUR SOKAĞI
Bu Sokak Başka Bir Sokak,
İnsanın İçende Huzur Doluyor Girdiğin Zaman,
İnsanın İçinde Begonyalar,Papatyalar Oluşuyor.
Benim Gül Kokulu Sokağım,
İşte Yine Sokağımın Kokusunu Ciğerlerime Çekiyorum,
Bu Sokağın Her Şeyi Güzel,
Çöpçüsü,Boyacısı,Dilencisi,İnsanı
Hepsi Haddini Biliyor,Hiç Biri Şiddete Meğilli Değil.
Ama Her Güzel Şeyin Bir Sonu Var Diyorlar,
Bende Bu Sokağı Çoktan Geçtim
Suskunca gittin hayatımdan..Geri dönüşünse çok geçti.Yaralıydı kalbim ,hızla kan kaybediyordum. Geldin...''Hoş geldin '' diyemedim.Ama sende hiç anlamadın be SEVGİLİ beni iyi edecek tek cerrah SENdin.
Şimdi anımsıyorum yalanlarını , ''ne de güzel kanmışım'' diyorum. Kanasım , kanayasım varMIŞ...
