Arkadaşlarımla pazar günü 13.00'da Ayasofya'nın önünde buluşmak üzere sözleştik. Kafamda binbir çeşit senaryolar türüyor. Hepsi birbirinden ürkütücü. Buluşma saati yaklaştıkça üzerimdeki gerginlik had safhaya ulaştı. Ayasofya'nın önüne geldim, üzerimdeki tedirginliği bir türlü atamıyordum. Arkadaşlarımın gelmesini bekliyordum, birden rüyamda gördüğüm dehlizin girişini gördüm. O girişi görünce birdenbire terlemeye başladım, soluklarım hızlandı. Derken arkadaşlarım geldi. Ayasofya'nın içerisine girecektik ki fena bir şey oldu. Güvenlik bana birdenbire ''bayım sizi gece dehlizden çıkarken gördüm yanılmıyorsam.'' dedi. Bu söz üzerine ne diyeceğimi bilemedim. Arkadaşlarım şaşkın ben onlardan daha şaşkın ve tedirginim. Kendimi toparlayıp bir şey söylemem gerekiyor, ben cevap vermedikçe ortam ciddi bir hale bürünüyordu. Arkadaşlarım tuhaf tuhaf bana bakıyordu. Tedirgin bir sesle ''yanılıyorsunuz, birine benzettiniz sanırım'' dedim. Arkadaşlarım da beni onayladı. Gecenin bir vaktinde insanın kör bir kuyuda ne işi olur dediler. Bu sözler beni biraz olsun rahatlattı.