Sensizliği ipek örtülere sardım bu gece
Ellerin kadar yumuşaktı yokluğun
Gözlerimden damladı tuz buz olan hayallerimiz
Seni bulamadım yine mısralarımda
Tüyleri mercan gibi
Hissetmeye çalıştığım kadar canlı
Ürkek bir kuş kadar masumdun
Kışın ortasında
Seni aradım yine sonsuz zamanımızda
Saniyeleri bölerek çoğalttım
Tebessümüne
Zaman bereketlendi
Yazılmadı şiirler
Senin sesinden okunmayınca
Durdum üç kere düşündüm
Halden anlamadığın yanıma
Katı, sıvı ve gaza dönüştüm
Evrende seni aradım ekvatordan kutuplara
İzinde kayboldum
Eridi buzullar
Gözyaşlarımda
Dünya yedi kere döndü etrafında
En uzun geceydi kış mevsiminden
Senden bir dakika fazla uzaklaştım
21 Aralıktan öteye varamadım
Bir yanım eksik kaldı bu mevsim
Yamalı ekinokslara yetişmeye
Yalnızlık ve hüzün eşitti birbirine
Sensizliğimde