Bir Didem Madak şiiri olarak
devam etmek istiyorum hayatıma,
Kimi zaman kuşlar,
Kimi zaman kediler içerisinde
Durmadan oynasınlar içimde
Yazdıklarımı yırtayım
Ya da "Bayım" diyeyim
Siz şiirden pek anlamazsınız
Uzun uzun susayım, diyorum.
Füsun anlatsın size olanları
Acıyı anlatsın, yalnızlığı da
Hasta yatağında birden iyileşsin
Ve Tanrı böyle buyursun
Bir mahalle düşleyelim birlikte
Pulbiberden daha az neşeli,
Çokça da kederli bir mahalle
Eskiden kalma ne varsa orada biriksin
Aşklar, acılar ve dostlar...
Bir Didem Madak şiiri
geçsin şiirlerimden
Şiir şiir olalı,
Görmesin böyle kelimeler
Dans edeyim, ağlayayım
Kimi zamanda güleyim kendime
Füsun, bak diyeyim
"Üstümden kaldırılmış bir ölü var."
Ben ölmeden, sen ölmeden önce
Tüm kelimeleri toplayıp, yakayım.
Sözcükler ve şiirler saçılsın her yanımıza
Yerden kaldırıp toplayalım birlikte
Önce sana, sonra Tanrı' ya soralım
Şiir, bizim neremizde saklı?