Öncelikle herkese merhaba.Bu benim ilk hikayem.Dolayısıyla hatalar olabilir ama elimden geldiğince güzel bir hikaye yazmaya çalışıyorum.Umarım beğenirsiniz.Keyifli okumalar.
Hatice'nin ağzından
Bugün yeni okulumun ilk günüydü.Yeni taşındım mahalleme.Taşınalı bir hafta oldu.Burda bir bakkal var.Bakkalın sahibi Fahri amca.Küçük siyah saçlı yanağında çilleri olan bir kızı var.Fahri amca ekmek almak için gittiğimde bana çok samimi davrandı.Baya konuşkan biri.Ekmek peşinde koşan rızkını helalinden kazanmaya çalışan biri.Bize eşinin yaptıklarından ikram etti.Yürüyerek gidiyordum okula.Yürürken Fahri amcayla karşılaştım hayırlı sabahlar dedi tatlı gülümsemesiyle.Bende ona hayırlı sabahlar amca Allah'a(c.c) ısmarladık dedim ve okula gittim.Bu sınıfa yeni gelen kişi bendim.Bana garip garip bakmaya başladılar.Bazı kızlar gülmeye başladı.Telefondan yüzüme baktım.Garip birşey yoktu.Şalımda düzgündü.Şaşırmıştım ama çok üstünde durmadım.Ders bitmişti.Birden Naz diye bağıran bir kız bana bakarak şu yobaza bak sen! dedi.Bunun gibilerin bizim sınıfımızda ne işi olur biz kim o kim yani dedi.Naz ise sana acıyorum bu yaşta örtmüşsün başını.Terlemiyor musun? Dedi.Dedimki Allah c.c bana kolaylık veriyor.Bu benim tercihim sizi ilgilendirmez.Burası benim de sınıfım.Sizin dedikleriniz beni üzmüyor.Bu nedenle değersiz fikirlerinizi kendinize saklayın dedim ve mescide indim.Kuran okumak için girdim.O sırada çok güzel sesli bir kız Kur'an okuyordu.Aynı benim gibi giyiniyordu.Okumasını bitirdi.Sonra göz göze geldik.
Yan şubemizdeymiş.Tanıştık.Adı Seval.Hiç arkadaşı yok. Sınıf tarafından dışlandığı için yalnız hissediyormuş.Onunla arkadaş olabilceğimi ve yalnız olmadığını Allah'ın (c.c) onunla beraber olduğunu söyledim.-Doğru söylüyorsun.Beni uyandırdın.Teşekkür ederim.Artık kendimi yalnız hissetmeyeceğim.
-Rica ederim.Ben e şubesindeyim.Ne zaman istersen gelebilirsin.-Bende a şubesindeyim.Aynı şey senin içinde geçerli.Neyse ben sınıfa çıkacağım ders başlayacak birazdan.Öğle arasında buluşalım.Kantine inelim olur mu?-Olur.Haydi görüşürüz.-Görüşürüz.Sınıfa çıktım.Ders bitti ve öğle arasına girdik.Seval ile kantine indik.Birileri dalaşmaya başladı.-ooo sünepeye bak.Yeni kankisini takmış koluna yapışık ikiz gibi geziyorlar.Seval sessiz dururken ben cevap verdim:-Sana ne. Kiminle isterse onunla konuşur.-vaay asabiyiz biraz ama senin bu havan bana sökmez.-Asabiysem bunun sebebi sen ve senin gibiler.Rahat bırakın artık.Bizden size ne? derken açık bir kız geldi.-Bu onların inancı.Bu sizi ilgilendirmez.Ben müslüman değilim ama saygı duymak zorundayım sende öylesin.Onlarda öyle.-sana ne oluyor? Niye karışıyorsun.-Çünkü sizin bu zorbalıklarınız yetti artık.Ne geçimsiz bir insansın.Kusura bakma Kayhan ama Seval'e laf atmak inancına karışmak senin haddine değil.Yeni geldim bu okula ama bu sınıfa gelmeseydim keşke.Müslüman diye kıza yapmadığın zorbalık kalmadı.Bak kız nasıl ağlıyor!-Bana ne.-Ne kalpsizsin sen!.Bu kızı bir daha kim üzerse soluğu müdürün kapısında bulur!dedi ve Sevalle beraber üçümüz çıktık.Sevalle konuşmaya karar verdik.-Seval sessiz kalma.Sen sessiz kaldıkça daha çok üstüne gelirler.-Aynen öyle.-Evet ama kırılıyorum işte...-Onlar için kırılmaya değmez.-onlar senin için ağlıyor mu ?-hayır.- o zaman sende ağlamayacksın söz mü?-söz. Size sarılabilir miyim?Şeydayla ikimiz aynı anda tabiki dedik ve sarıldık.