"Elveda. Şu andan itibaren iki yabancıyız."
"bir sabah aradı acil buluşmamız gerek dedi buluştuk. Her zaman ki gibi muhabbet sohbet ettik. Güldük. Çay içtik. O konuşuyordu ben uzun uzun ona bakıyordum. Kalktık. Metroya bıraktım. Seni seviyorum dedi. Bende seni seviyorum dedim. Arkamı döndüm yürüdüm yürüdükçe yürüdüm. Yol bitmedi, bitmiyordu. Osmanbey'den bebeğe kadar iki saat yürümüşüm farkında değilim." benim hikayem kısaca bu kadar. İki sap olarak hayatımıza devam ediyoruz :))
''Benim hikâyem çok mutlu bir sonla bitmedi. Belki... sen, sınıfında, o adını hatırlayamadığın arkadaşının hikâyesinin mutlu sonla bitmesini sağlayabilirsin.''
Benim adım Kinyas. Gün ağrıyor. Başım ağrıyor. İsmimi kendime ben verdim. Bitmeyen bir öfke ve bitmeyen bir mutsuzluğun ifadesi. Bütün insanlara kızgınım. Yaşadıkları için. Hayattan midem bulanıyor… Ateşle oynarım. Yeterince benzin ve karşımda oturan adamın ceketinin iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim. Benim adım Neron. Geceleri, çaldığım