İçimde bir uzun yol...
Adım adım yürümekten geçip koştuğum,
Nefessiz kalana kadar.
Nefesim şükrüne varana kadar.
Sayfa 88 - Yakamoz YayınlarıKitabı okudu
Yandım, söndüm,
Yeniden yandım...
Sayfa 89 - Yakamoz YayınlarıKitabı okudu
Evet buna inanıyorum. Güzel günlerin geleceğine inanıyorum. Yolun açık olsun, dönüşün hayal edemediğin kadar güzel olsun. Hep seninle kalacak olan, sen...
İnsanlar ve dünya değişim konusunda hız rekoru kırmaya devam etse de burası bildiğin gibi, yıllardır ne değişmediyse yine değişmemeye devam ediyor. Ailen aile olduğunu, insanlar bir amaç için var olduklarını unutmaya devam ediyorlar. Israrla ve her bir gün hiç akıllarından çıkarmadan...
O gülümsemene o kadar aç ki gözlerim,
Duamsın..
Sayfa 87 - Yakamoz YayınlarıKitabı okudu
Özellikle insanları
“Bazen, akışına bırakmak gerekir yaprakları, suyu, mevsimleri, olayları ve insanları”
Sayfa 15