Ne yazık, düşündüğümüzden kuvvetli bir zehirdir endişe. Bazı kadınlar aşktan çok endişeyle zehirlenir.
Sayfa 70Kitabı okudu
…O kendiliğinden varolabilme halini. Bense sürekli değişmek, savaşmak, kendimle dalaşıp uğraşıp hep bir mantıklı yol bulmak zorundayım. Olağan güzel, olağan iyi, olağan makul değilim çünkü. Neyim varsa olağandan epey uzak. Sürekli kendimi akla yola uydurma çabası.
Sayfa 83Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bana öyle geliyordu ki, ben şimdiye kadar kendimi tanımamıştım. Şimdiye kadar tasarladığım haliyle dünya, değerini yitiriyor, geçersizleşiyordu; gecenindi söz; dünyanın yerine gecenin karanlığı hüküm sürüyordu (bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi).
Sayfa 48Kitabı okudu
Yıllar gözlerinden hiçbir şeyi eksiltmedi
Ben biraz daha yenildim.
Kimseye acı vermemek için kırk yerinden kırılan inceliğim.
Kırk eşiği vardı en büyük yakınlıkların bile. Cebime doldurduğum harflerle gelmiştim ben. Sen o hayaldin, yaz topraklarından engin. Şarkısız zamanlardı. Okunaksız yazımı okunur kılmıştın.
Yeni yeni anlıyorum susmanın ruhunu
Bunca yüksek ses çok kötü bir elbise.
Yaşayan ölür, ölen fenâ bulur.
Olacak neyse olur.
Yağmur yağar, otlar biter; çocuklar doğar, annelerinin ve babalarının yerini alır. Derken hepsi silinip gider…
…..
Yeryüzü bir büyük divan, gökyüzü bir yüksek tavan… Yıldızlar yürür, sular durur… Gelen kalmaz, giden gelmez.
Mezarın ayakucuna oturdu. Kimler gelip geçmişti bu yeryüzünden? Bu bayatlamış soru içinde işliyor, derinleşiyor. Alıp başını gidiyor: üç gün önce ölenler, üç yıl önce ölenler, üçyüz yıl, binüçyüz yıl, bindörtyüz yıl önce ölenler, şu dakikada, şu saniyede, şu anda ölenler.. hepsi, birden, aynı anda, tuhaf, bilinmedik bir dengede eşitleniyor.
Sayfa 58Kitabı okudu
