Kevok li der û dore xwe dinihêre ; di serê çiyan re çend teyrên mezin didin baskan û difirin. Cotek kîvroşk, ji koma merivan gelekî dûr, didin çarpiyan û direvin. Ji mirin, kuştin, şewat û hilweşînê çiqas dûr! Ji dehşet ,şîdet ,kîn ,nefret û rikê çiqas dûr!
Lê ev însan, ev şer, ev kîn û nefreta van însanan ? Ev xwîna ku diherike? Ev dil û ruhên ku bi xwînê tên avdan, ji xwe re kirine kaniya jînê?
ez êşa birînên qalik negirtî me
ez bi qêrînên serhildêr im
di hinavên min de agir disoje çiqasî eşq û evîn şikestin
çiqasî stêrkên şevên sayî xeyîdîn
çiqasî sînorên axa welatê rojê rondik barandin
çiqasî darên hesretê pel bi pel temen weşandin
çiqasî li ser lêvên evîndaran xunava ramûsanan cemidî
çiqasî bêdengî di bin sîya tenê manê de dinalî
çend helbest bi xwînê vedirişîn
çend karxezal cîh û warên xwe diterikandin
çend emir li nav tirsa hestên xerîbîyê de vediciniqîn
çend dîwarên sebira salên dilgeş hilweşîn
çend caran qederê
kul û kederên bêderman kirin para me
çend caran ez bûm penaberê çol û beyarên bi mij û dûman
çend caran wateya peyvan di gewriya ferhengan de fetisî
bê qedir û bê qîmet.....çend caran
Welat Bazîdî
Mirin, mayin, kuştin... Gotinên ku ez herî zêde dibihîs im... Mirin, kuştin, şewat û hilweşîn, li vir bûyer û kirinên herî hêsan in, bi hêsanî li vir tên pê. Çima? Mirin bûye mîna nan û avê, hewa û nefesê... Çima? Însan, jiyana însen li vir erzan e, zahf erzan... Çima?
Însan bêhejmar hatine kuştin, mal bêhejmar hatine sewitandin, war bêhejmar hatine hilweşandin. Bêyî ku me çu kesî bikaribûya rê lê bigirta... Kuştin bi xwe re kuştinê tîne Migo, eve pergala dinyê ye, şewat şewatê, hilweşîn hilweşînên nû...
Sayfa 336
Mirin, kuştin, şewat û hilweşîn, li vir bûyer û kirinên hert hesan in, bi hesanî li vir tên pê. Çima? Mirin bûye mîna nan û ave, hewa û nefesê... Çima? Însan, jiyana însen li vir erzan e, zahf erzan... Çima? Jiyan li vir ne pîvan e, pîvan mirin e... Çima?
evina ku li ser axa hezkirinê ava bûbe
hebûn e
ya ku li ser beştên berjewendiyê ava bûbe
dawiya wê
hilweşîn e.
Sayfa 52Kitabı okudu
